مدرسه علمیه الزهرا(س) گراش

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         درختكاري درختكاري در كلام پيامبر (صلي الله عليه وآله) 

آب پاشي به ريشه­هاي درخت هنگام كاشتن و پيش از ريختن خاك را مستحب برشمرد.

اگر قيامت دارد برپا مي­شود و در دست يكي از شما نهالي هست، اگر فرصت كاشتن آن را دارد، بايد آن را بكارد.

هيچ مسلماني درختي نمي­كارد كه انسان، چارپا يا پرنده­اي از (ميوه هاي )آن بخورد، جز آن كه برايش در روز رستاخيز صدقه محسوب مي­شود.

درختان استوار و بلند خرما كه در گل مي­رويند و درختاني كه در بيابان­هاي خشك و تفتيده ميوه مي­دهند، بهترين ثروت­اند.

بهترين دارايي، رديف­هاي طولاني، زيبا و منظم خرما و درختان ميوه­دار است.

پس از كشاورزي و دامداري، نخداري را بهترين ثروت اعلام كرد و فرمود: نخل خوب چيزي است .(هرگاه) كسي كه آن را بفروشد، پولش به سان مشتي خاكستر بر قله­اي رفيع در روزي طوفاني است؛ مگر آن كه نخلي ديگر بكارد يا بخرد.

حضرت هسته­ي خرما را مرطوب مي_­كرد و مي­كاشت.

 منبع: همنام گلهاي بهاري، حسين سيدي، ص209

احاديث نوراني  از اهل بيت در مورد نيكوكاري

حدیث (1) رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

اَلصَّدَقَةُ عَلى وَجهِها و َاصطِناعُ المَعروفِ وَ بِرُّ الوالِدَينِ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ تُحَوِّلُ الشِّقاءَ سَعادَةً و َتَزيدُ فِى العُمرِ وَ تَقى مَصارِعَ السُّوءِ؛

صدقه بجا و نيكوكارى و نيكى به پدر و مادر و صله رحم، بدبختى را به خوشبختى تبديل و عمر را زياد و از مرگ بدجلوگيرى مى كند.

نهج الفصاحه ص 549 ، ح 1869

حدیث (2) رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

عَلَيكُم بِالصِّدقِ فَاِنَّهُ مَعَ البِرِّ وَ هُما فِى الجَنَّةِ وَ ايّاكُم وَ الكِذبِ فَاِنَّهُ مَعَ الفُجورِ وَ هُما فِى النّارِ ؛
 

شما را سفارش مى كنم به راستگويى، كه راستگويى با نيكوكارى همراه است و هر دو در بهشت اند و از دروغگويى بپرهيزيد كه دروغگويى همراه با بدكارى است  هرجهنم  اند.                                                                   

نهج الفصاحه ص 572 ، ح 1976

حدیث (3) رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

اِنَّ القَومَ لَيَكونونَ فَجَرَةً وَ لا يَكونونَ بَرَرَةً فَيَصِلونَ اَرحامَهُم فَتَنمى اَموالُهُم وَ تَطولُ اَعمارُهُم فَكَيفَ اِذاكانوا اَبرارا بَرَرَةً!؟
 

مردمى كه گناهكارند و نه نيكوكار، با صله رحم، اموالشان زياد و عمرشان طولانى مى شود. حال اگر نيك و نيكوكار باشند، چه خواهد شد!؟

                                                              كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 155، ح 21

حدیث (4) امام على علیه السلام:

كَثرَةُ اصطِناعِ المَعروفِ تَزيدُ فِى العُمُرِ وَ تَنشُرُ الذِّكرَ ؛
 زياد كار نيك انجام دادن، عمر را مى افزايد و نام را پرآوازه مى سازد.

                                                    تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 386 ، ح 8830

در روز نوزدهم دي، قيام مردم قم در اعتراض به چاپ مقاله اهانت آميز با امضاي مستعار احمدي رشیدي مطلق در روزنامه اطلاعات، توسط عوامل رژيم پهلوي به خاك و خون كشيده شد و در چهلم اين فاجعه، مردم ایران خود را آماده برگزاري مراسم مي‌كردند. در تبريز نيز قرار بود مردم در مسجد قزللي (ميرزا آقا يوسف مجتهد) تجمع كنند. دعوت از سوي آيت الله قاضي طباطبايي و ده تن ديگر از علماي تبريز صورت گرفته بود.

درآمار ساواك چنين آمده است: «581 نفر دستگير، 9 نفرکشته، 118 نفرزخمي. 3 دستگاه تانك، 2 سينما، يك هتل، كاخ جوانان، حزب رستاخيز و تعدادي اتومبيل شخصي و دولتي به آتش كشيده شدند. »

كشتار مردم تبريز، شاه را غافلگير كرد چرا كه او به خيال خود توانسته بود پرده ‌اي ضخيم بر روي فاجعه قم بكشد حتي اقدام دبير كل سازمان ملل را به سود خود تمام كند و افكار خارجيان را از درك واقعيت فاجعه قم منحرف سازد؛ اما با قيام مردم تبريز، تقدير به گونه ديگري رقم خورد.

در تبيين و تفسير حقيقت انقلاب امام خميني(قدس سره) بايد گفت: با وقوع انقلاب اسلامي در ايران دنيا شاهد رخداد يك معجزه­ي عظيم الهي بود، و اين واقعيتي است كه بارها پير و مرادمان بر آن تأكيد نمودند:« يك تحول روحي در جامعه پيدا شد كه من غير از آن كه بگويم يك معجزه بود، يك اراده­ي الهي بود، نمي­توانم اسم ديگري رويش بگذارم.»

و باز مي­فرمايد:« اين جا حساب الهي است، اين جا دست خداست، اشخاص نمي­توانند يك همچو قدرتي ايجاد كنند…اين اراده­ي الهي است كه تمام حساب­هاي حساب­گران مادي را باطل كرد.»

بسياري از شخصيت­هاي غير مسلمان نيز با تأييد عدم گنجايش جريان انقلاب اسلامي: رابرت كالستون» دانشمند كانادايي در اين باره مي­گويد:

«از نظر من كه يك غربي و فرد غير مسلمان هستم اين معجزه است كه يك انقلاب مكتبي و الهي بتواند در جهان امروز اين طور تحقق پيدا كرده و در جهت استقرار عدالت به پيش برود، اين انقلاب بدون شك از جانب خداوند حمايت مي­شود.»

منبع: عصر امام خميني، مير احمد حاجتي، ص37

در قيام نوزدهم دي 1356 ه ش قم، واكنش سريع طلاب و روحانين، همراهي و حمايت مراجع بزرگ و به دنبال آن پيوستن اقشار و توده­هايي مردمي به آنان، منجر به آغاز تسلسلي بي­پاياني از تظاهرات و سركوب­هايي شد كه شاه را تضعيف و نابود كرد.

قيام مردم قم، در حقيقت شروع اوج گيري انفلاب اسلامي بود. تعداد زيادي از روحانيون مشهور و مبارز به شهرهاي مختلف تبعيد شدند. اين عمل رژيم، باعث گسترش انقلاب و ابلاغ پيام آن در مناطق مختلف كشور گرديد.

امام (ره) در اولين موضع گيري در زمينه­ي قيام نوزدهم دي 1356 ه ش مردم قم، طي سخنراني تند و بسيار مهم و هوشيارانه در مسجد شيخ انصاري نجف اشرف، به شخص شاه و رژيم سلطنتي پهلوي و اعمال و اقدامات ضد ديني اسلامي و سياست هاي مخرب دولت حمله كرد و براي چندمين بار، شخص شاه را كانون توطئه­ها و مسئول اصلي تمام جنايات معرفي نمود.

امام (ره) در پيامي كه بعد از اين فاجعه خطاب به ملت ايران فرستاد، ابتدا از تمامي گروههاي مردمي از جمله روحانيون مبارز و انقلابي ايران، دانشگاهيان وملت ايران به دليل ايستادگي ومقاومت دو اوج اختناق وفشار در برابر سياست­هاي ضد اسلامي رژيم و حمايت از اسلام و دين، تشكر و قدرداني كرد و قيام مردم قم را امتداد نهضت 15 خرداد قلمداد كرد.

منبع: مواضع امام خميني(ره) در برابر نظام سياسي پهلوي و نهادهاي آن ،ص188

واكاوي 9 دي 1388 

بي­ترديد انتخابات دهمين دوره از رياست جمهوري اسلامي ايران، رويدادي بي­سابقه، پردامنه و در بردارنده­ي تأثيراتي گسترده در جغرافياي سياسي و اجتماعي ايران است.

حماسه­اي كه مردم ايران با حضور ميليوني خود در 9 دي آفريدند، سه تأثير متفاوت بر سه گروه مختلف داشت.

 اول: باعث دلگرمي و احساس غرور و قدرت خود مردم ايران و دوستان انقلاب در داخل و سراسر دنيا شد.

دوم: خشم و عصبانيت دشمنان و منافقان و البته واكنش همراه با انفعال و عقب نشيني آنها را به همراه داشت.

سوم: باعث بيداري عده­اي شد كه در چند ماه گذشته در تحليل و بررسي اوضاع ايران تا حدودي دچار شك و ترديد شده بودند.

اين حماسه­ي بزرگ، بدون شك باشكوه­ترين و بزرگترين اجتماع و راهپيمايي سراسري مردم ايران در 30 سال گذشته بود. در اين مسأله هيچ شك و ترديدي وجود ندارد. گواه اين ادعا خود مردم شاهد هستند و تأييد مي­كنند كه تا كنون چنين اجتماع بزرگي را نديده بودند.

اين حضور با شكوه نشان داد كه درست روزهايي كه همه­ي حرمت­ها شكسته شد، مردم ايران زنده و بيدار هستند در روزهاي كه همه تعارفات كنار گذاشته شد و فضا چنان آشفته بود كه هر كسي كه مشكلي با نظام داشت، مي­توانست از فرصت به دست آمده استفاده كند و مشكلش را نشان بدهد و عليه نظام شعار بدهد، ديديم كه چنين نشد. كساني در حماسه­ي 9 دي به خيابان آمدند و از نظام و رهبري دفاع كردند كه شايد از وضعيت معيشتي و مادي خود شكايت داشته باشند، اما آمدند. كساني به خيابان آمدند كه شايد گاه برخوردهاي ناشايستي هم ديده باشند، اما آمدند كساني به خيابان آمدند كه شايد گاه برخوردهاي ناشايستي هم ديده باشند، اما آمدند كساني به خيابان آمدند كه شايد انتظارش را نداشتيم، اما آمدند.

منبع: ماهنامه اجتماعي،  سياسي، فرهنگي، شميم ياس، شماره 106،  ص16

بيانات امام خميني(رحمة الله)

فرمان مبارزه با بيسوادي

برادران وخواهران براي رفع بيسوادي بسيج شويد و ريشه اين نقص را از بن بركنيد. تعليم و تعلم، عبادتي است كه خداوند تبارك و تعالي ما را بر آن دعوت فرموده است. ائمه جماعات شهرستاها و روستاها مردم را دعوت نمايند و در مساجد و تكايا، باسوادان، خواندن و نوشتن را به خواهران و برادران خود ياد بدهند و منتظر اقدامات دولت نباشند، و در منازل شخصي، اعضاي بيسواد را تعليم كنند و بيسوادان از اين امر سرپيچي نكنند. من از ملت عزيز اميد دارم كه با همت والاي خود، بدون فوت وقت، ايران را به صورت مدرسه­اي درآورند، و در هر شب و روز و در اوقات بيكاري يكي دو ساعت را صرف اين عمل شريف نمايند.

                                                                          1358/10/7

همياري مردم در سوادآموزي

علم از مهد تا لحد است. از بچگي تا نزديك مردن. دنيا بايد با علم و با علم جهتدار اداره بشود. پيرمرد و پيرزن هم مي­توانند آموزش ببينند، مي­توانند تحصيل كنند، مأيوس از خودشان نباشند. جوانها ، پيرها، بچه ها، روستاييها، شهريها همه بايد كمك كنند و اين امر مهمي است كه در تمدن شما، اسلام شما، انسانيت شما و همه چيز شما تابع اوست و بسته به اوست. همه بايد كمك كنند، و همه با هم، ان شاءالله سال ديگر اگر من باشم ببينم كه سوادآموزي به طور چشمگيري پيش رفته است. و اگر نباشيم خود شما بببينيد. خداوند ان شاءالله به همه­ي شما توقفيق بدهد و به همه ي ملت ما توفيق بدهد كه همه علم را ياد بگيرند و هم جهت علم را و هم مسلسل را براي آرامش دنيا به دست بگيرند و هم تربيت نظامي را.

                                                                                1359/10/6

منبع: بسيج در انديشه امام خميني(رحمة الله)،ص 99

تكلم وكلام مسيح در گهواره

وقتي حضرت مسيح به دنيا آمد، اهل تفريط به مريم مي­گفتند: توخواهر برادري وارسته و فرزند پدري شايسته­اي.

مادرت نيز خوشنام و داراي سابقه طهارت بود، پس اين فرزند را چگونه به بار آوردي؟

حضرت مريم به اذن خداي سبحان ملهم شد تا به كودك اشاره كند و كودك پاسخ بدهد، زيرا پيش از اين خداوند به وسيله­ي فرشتگان به مريم بشارت داد كه ما به تو فرزندي خواهيم داد كه در گهواره سخن مي­گويد. از اين رو به كودك اشاره كرد تا او پاسخ دهد. كساني كه تهمت زده بودند گفتند: چگونه كودك در گهواره سخن مي­گويد؟

توضيح اينكه تكلمش در گهواره معجزه بود، و انسان ناپاك هرگز معجزه و آيت خدا را ندارد. پس آن حضرت با اصل تكلم ثابت كرد كه من طاهرم و از مادري پاك به دنيا آمده­ام و در محتواي كلام جلو هرگونه غلو را بست و براي اينكه كسي نگويد: عيسي فرزند خداست، گفت: من بنده­ي خدايم و به عبوديت كه ريشه هر كمالي است، افتخار كرد.

به يقين، رابطه­ي عبادي مريم(عليها السلام) با خداي سبحان سهم اساسي در پيدايش و پرورش عيساي مسيح داشته است. خداوند در اين باره مي­فرمايد: ما به مريم در حال عبادت بشارت داديم كه مادر خواهي شد، چنانكه به زكريا در محراب بشارت داديم كه فرزند صالحي به نام يحيي نصيب تو خواهد شد. بر اين اساس آنچه انسان را به خدا نزديك مي­كند تا بر اثر قرب، الهي تحت ولايت خدا قرار گرفته، علوم و معارف ومواهب الهي نصيب او شود، عبادت است.

منبع:سيره پيامبران در قرآن،آيت الله جوادي آملي، ص355

شستشوي مغزي جوانها در دانشگاه

راجع به دانشگاه چون انعكاس دنيايي­اش به نظرشان اين بود كه دانشگاه را نمي­شود بست، دانشگاه را باز گذاشتند لكن به دانشگاهي كه به درد يك ملتي بخورد و دردي را از ملت دوا كند. دانشگاه را به يك صورتي در آوردند كه اشخاصي كه از آن جا خارج بشوند به درد همانها بخورند، آن قدر تبليغات كردند از غرب، از جلو رفتن به غرب، آن قدر تبليغات كردند كه جوانهاي ما را از همان توي دانشگاه غربي بار آوردند. از همان دانشگاه روي تعليماتي كه اساتيد، بعض اساتيدي را كه آنها، از خود آنها بودند تبليغات كردند جوري كه جوانهايي شد كه به درد آنها مي­خورد نه به درد كشور ما.

مغزي­هاي اينها را شستند به جاي مغزها انساني و ايراني، غربي گذاشتند، به حيث كه اعتقاد بچه­ها وجوان ما اين شد و حالا هم شايد خيلشان اين باشد كه بايد همه چيز ما غربي باشد. به طوري تبليغات كردند كه الان همين طور است در عين حالي كه طبيب داريم يكي كه مريض مي­شود مي­گويند اروپا برود؛ اين براي اين است كه خودمان را از دست داديم، استقلال فكري ديگر حالا نداريم، همه­اش دنبال اينيم كه غرب چكاره است .

الان هم كه جمهوري اسلامي ما مي­خواهيم ان شاءالله مستقر بشود و مي­خواهيم حسابمان را از غرب جدا بكنيم.و استقلال همه جانبه پيدا بكنيم الان هم يك دسته غرب زده­هايي هستند كه اينها الان در فكر اين هستند كه اين جمهوري اسلاميش نباشد همان جمهوري باشد، يك جمهوري دموكراتيك باشد…..اينها از بس به آنها تزريق شده، تعليم شده اين مدارس، در اين مدارس هر جا رفتند صحبت حقوق بشر، جمعيت حقوق بشر در غرب بوده است.

اينها آنهايي­شان كه خيانتكار نيستند اشخاص بدي نيستند لكن باورشان آمده باشد، از بس به آنها گفتند باورشان آمده وحال آن كه غرب پيشرفتهايي كه دارد پيشرفتهاي مادي است؛ غرب دارد دنيا را به صورت يك جنگنده، به صورت يك وحشي بار مي­آورد. تربيت انسان را از انسانيت خودش خلع كرده به جاي او يك حيوان آدمكش گذاشته است.

منبع: صحيفه نور، ج 4، ص390

27 آذر روز وحدت حوزه ودانشگاه

«وحدت» واژه اي مقدس وقابل احترام در فرهنگ انساني و اسلامي است. دين اسلام همان طور كه نظام فكري

 وعملي اش را بر مبناي توحيد ويگانگي قرار داده است، وحدت را در تمامي ابعاد فكري وعملي انسان ملحوظ داشته است.

از اين رو، امام خميني(ره) نيز با توجه به مسائل سياسي- اجتماعي اقدام به ترغيب مردم براي وحدت حوزه ودانشگاه كرد.

آآنچه به طور خاص جلب نظر مي كند مسئله وحدت روحانيون ودانشگاهيان است تا وحدت حوزه حوزه ودانشگاه. حضرت امام (ره) به ريشه يابي ايجاد عداوت وخصومت بين روحاني ودانشگاهي توجهي ويژه داشت وآن را اتفاقي برنامه ريزي شده از زمان رضاخان مي دانست. پديده اي كه وابستگي فرهنگي وفكري را به همراه داشت وبا هدف دين زدايي وروحانيت ستيزي از سويي وغرب گرايي وهويت گريزي از سوي ديگر، براي عقب ماندگي و وابستگي بيشتر كشور تلاش مي كرد.

با توجه به فرمايشات امام مي توان مهم ترين انتظارهاي ايشان از روحانيون پي برد از جمله:

1. حضور در صحنه بدون فراموشي شأن روحاني بودن.

2. تهذيب نفس

3. اصلاح حال ملت وجلوگيري از بزهكاري ونابساماني هاي اخلاقي به خصوص در جوانان.

4. مقابله با فرهنگ شرق وغرب.

5.رعايت عدالت اسلامي در رفتار خود.

راهكارهاي عملي كردن وحدت حوزه ودانشگاه

با تأمل بر پيام ها وتوصيه هاي امام (ره) مي توان به راهكاري شفاف وكاآمد در ايجاد وحدت بين حوزه ودانشگاه دست يافت.از جمله:

• 1. وحدت وهمگرايي در هدف، وانگيزه وهمكاري وهماهنگي وتعامل در عمل ورسيدن به آن هدف.
• 2. شناخن راهبرد ها وسياست گذاري وبرنامه ريزي دقيق در رسيدن به وحدت
• 3. داشتن تواضع وادب در ارتباطات بين اين دو نهاد.
• 4. ايجاد فضاي دوستي ومحبت در مسير رسيدن به هماهنگي و ووحدت واقعي ورفع جو بدبيني.
• 5. مشاركت وهمكاري دوجانبه در فعهاليت ها وريشه يابي علوم دانشگاهي وتلفيق روش ها در اسلامي كردن دانشگاه ها.
• 6. منبع:فصلنامه فرهنگي اجتماعي هدي ، شماره 12، ص67

آيت الله سيد حسن مدرس در سال 1278 ه ق در «سرابه كچو» از توابع اردستان به دنيا آمد. او پس از رشد ونمو، به تحصيل علوم ديني در قمشه واصفهان ونجف اشرف پرداخت تا سرانجام در سال 1289 شمسي از طرف علماي نجف اشرف به عنوان مجتهد درجه اول (بر اساس متمم قانون اساسي ) براي نظارت به مصوبات مجلس وتطبيق آن با اسلام ، وارد دوره دوم مجلس شورا شد.

او از اين پس با اينكه در متن سياست بود، وشخصيتها و رجال با او در رفت وآمد بودند، هرگز ساده زيستي وخوي طلبگي خود را از دست نداد.

در اين باره«ملك الشعرائ» مي نويسد:روزي وكلاي مجلس براي شركت در دوره دوم مجلس، به طرف مجلس حركت مي­كردند وديده شد كه سيدي به ظاهر ضعيف، اثاثيه­ي مختصر خود را بر گاري تك اسبه­اي نهاده وخود هم بر آن مركب سوار است، و به سوي تهران براي شركت در مجلس حركت كرد. اين مرد عجيب سيد حسن مدرس بود.

يحيي دولت آبادب مي­نويسد:«مدرس روي گليمي مي­نشست و منقل آتشي با چند كتاب در كنارش بود. هر كس وارد مي­شد وداراي هر مقامي بود، مي­بايست روي همان گليم بنشيند.»

حسين مكي مي­نويسد:«براي عزت نفس مدرس، همين بس كه در زندان مثل ساير زندانيان نبود كه از بستر زندان استفاده كند؛ بلكه در تمام مدت حبس، هنگام خواب عمامه­ي خود را به زير سر مي­نهاد ودر زير عباي خود مي­خفت.»

او در عين اينكه پارسايي بزرگ بود، در صحنه سياست حضور چشمگيري داشت كه به عنوان ركن اصلي مجلس شورا به شمار مي­رفت.نوكران اجنبي همچون رضاخان، در صدد بودند او را از صحنه خارج كنند؛ ولي او مثل كوه ايستادگي مي­كرد واز صحنه خارج نمي­شد.

مدرس در زندان(خواف) براي دوستانش چنين پيام فرستاد: به زودي دوران حبس تمام شده وپس از آزادي، مبارزات خود را با انگليس و رضاخان از سر مي­گيرم واين بار چنان پيش مي روم كه يا كار رضاخان را يكسره كنم، يا جان خود را در اين راه از دست بدهم».

همين پيام به گوش رضاخان رسيد و دستور قتل آن قهرمان مبارز را صادر كرد.

منبع:سيماي بزرگان،لطيف راشدي، ص78

http://mofidnews.ir

 شرح حال علامه سيد محمد حسين طباطبايي  

24 آبان ماه روز بزرگداشت علامه سيد محمد حسين طباطبايي. 

سيد محمد حسين طباطبايي در آخرين روز ماه ذيحجه سال 1321 ه ق در شاد آباد تبريز متولد شد اجداد او از طرف پدر از اولاد حضرت امام حسن مجتبي(عليه السلام) و از اولاد حضرت امام حسين(عليه السلام)مي­باشند. ايشان در سن پنج سالگي مادر، و در سن نه سالگي پدر خود را از دست داد.

سيد محمد حسين به مدت شش سال پس از آموزش قرآن كه آن روزها قبل از هر چيز تدريس مي­شد، محمد حسين، بعد از تحصيل در مدرسه طالبيه تبريز همراه برادرش به نجف اشرف مشرف شد، و ده سال در آنجا به تحصيل علوم ديني و كمالات اخلاقي و معنوي مشغول گرديد.علامه، پس از مدتي كه در نجف مشغول تحصيل بود به علت تنگي معيشت و نرسيدن مقرري كه از ملك زراعيشان در تبريز به دست مي آمد، مجبور به بازگشت به ايران شد و ده سال در قريه شاد آباد تبريز به زراعت و كشاورزي مشغول گرديد. فرزندش سيد عبدالباقي طباطبايي مي­گويد:«خوب به ياد دارم كه، مرحوم پدرم دائما و در تمام طول سال مشغول فعاليت بود و كاركردن ايشان در فصل سرما در حين ريزش باران و برف­هاي موسمي در حالي كه، چتر به دست گرفته يا پوستين بدوش داشت، امري عادي تلقي مي­گرديد. او همچنين تير النداز بسيار ماهر و اسب سواري تيز­تك بود.

روز­هاي آخر عمرش كسي از ايشان پرسي:«در چه مقامي هستيد؟ گفت:مقام تكلم، سائل ادامه داد:با چه كسي؟،گفت:با حق».

(فصلنامه هدي،شماره 12،ص48)

 علامه طباطبايي فيلسوف وعارف بزرگ معاصر كه در 24 آبان 1360 به رحمت حق پيوست، و مرقدش در مسجد بالاسر بارگاه مقدس حضرت معصومه(عليها السلام) در قم قرار گرفته و مزار عاشقان به حق است.

يكي از شاگردان ايشان(استاد اميني) مي­گويد:در يكي از شبهاي آخر عمر علامه، در خدمت او بودم كه ياراي سخن گفتن نداشت. من پي فرصت مي­گشتم كه خداوند تواني به او بدهد و در آن لحظات نصيحتي بكند. او با چشمهاي نافذش به گوشه­ي اتاق نگاه مي­كرد . خود را يه او نزديك كردم و گفتم :«براي توجه به خدا و حضور قلب در نماز چه راهي را توصيه مي فرماييد؟»

به سوي من متوجه شد ولبهايش حركت كرد و با آهنگي بسيار ضعيف كه با سختي شنيده مي­شد، بيش از ده بار اين جمله را تكرار كرد:«توجه، مراوده،توجه،مراقبه..»

منظور از توجه و مراقبت كه معلوم است، يعني انسان كمال مراقبت و توجه را داشته باشد كه در نماز فكرش به اين طرف وآن طرف نرود، و اگر چند روز اين موضوع را تمرين كند، نتيجه خوبي خواهد گرفت.

اما منظور از «مراوده» اين كلمه در اصل به معني جست وجوي چراگاه است و سپس به كاري كه با مدارا و نهايت ملايمت، جست وجو مي­شود، اطلاق مي­گردد، و در كلام علامه منظور همان ارتباط ظريف و عاشقانه با نماز وجست وجوي معشوق (خدا) در نماز است.

گويند: يكي از علماي بزرگ پس از پايان تحصيلات خود، در حوزه­ي علميه نجف اشرف ، هنگامي كه مي­خواست به زادگاهش برگردد، به حضور استادش براي خداحافظي رفت.

هنگام خداحافظي و جدا شدن، به استاد عرض كرد:«پند وموعظه­اي به من بياموز».

استاد به او گفت :«بعد از تمام اين زحمتها، آخرين اندرزم كلام خدا است».

اين آيه را هرگز فراموش مكن:

اَلَمْ يَعْلم بِاَنّ اللهَ يَري:«آيا انسان نمي­دانست كه خدا همه چيز را مي­بيند.»

آري عالم، محضر خداست و ما همواره بايد در خاطر داشته باشيم كه هر كاري كه مي­كنيم، خدا مي­بيند تا آنجا كه حتي به خيانت مخفي چشمها، و به آنچه كه در سينه­ها مخفي است، آگاه مي­باشد.»

مرحوم استاد بزرگ علامه طباطبايي، صاحب تفسير الميزان نقل مي كرد: هنگامي كه در نجف اشرف مشغول به تحصيل بود، به خاطر خويشاوندي كه با(عارف وارسته وعالم بزرگ) جناب حاج ميرزا علي قاضي (رحمه الله) داشتيم، گاهي به محضر آن استاد شرفياب مي­شدم.

روزي در يك مدرسه ايستاده بودم، كه مرحوم آقاي قاضي از آنجا عبور مي­كرد. وقتي كه به من رسيد، دست روي شانه ي من گذارد و فرمود:«اي فرزند، دنيا مي­خواهي، نماز شب بخوان؛ آخرت مي­خواهي، نماز شب بخوان.

منبع :كتاب سيماي بزرگان ،لطيف راشدي،ص 28-27

سالمندان، نعمتي فراموش شده

9 آبان ماه به مناسبت روز تكريم بازنشستگان

سالمندي موهبتي است الهي و سالمند اگر چه خسته راه است، ولي تجربه­هايش از بزرگ ترين گنجينه­هاست. وي اگر چه نحيف و شكننده است، ولي كوله باري انسان ساز بر دوش دارد. سالمند در غروب زندگي اين جهان خويش طلوع كرامت، انسانيت وعزت و جاوداني را به تماشا نشسته است. او گوهري گرانبها در صف زندگي و صندوقچه اسرار تاريخ است، از نگاه نافذش بصيرت مي­درخشد، ديده ديدارش به آنچه خداوند خواسته است مي­نگرد و قلبش جز محبت و ياد خدا چيزي در خود ندارد. بر ماست كه ديدگان اشكبار و دل اميدوارش را پاس داريم و دعاي خيرش را كه مايه بركت است، بدرقه راهمان سازيم.

جلوه­اي از نور الهي

انسان در آغاز موجودي بس ناتوان است كه با شگفتي دوره­هاي رشد را پي در پي مي­پيمايد. در جواني به كمال توانايي جسمي و در ميان سالي به پختگي روحي مي­رسد، آنگاه سير نزول را پيش مي گيرد و به جايي بر مي­گردد كه بوده است. قرآن كريم در اين باره مي­فرمايد كه خداوند شما را آفريد و پس از آن نيرو بخشيد، سپس شما را در ناتواني و پيري قرار داد و هر چه بخواهد مي­آفريند و داناي تواناست.

در روايات، سالمندي جلوه­اي از نور الهي دانسته شده است. عزت مندي، سپيدمويي و سالمندي از آن روست كه سالمند رسالت انساني خويش را در اين روزگار پرآشوب به شايستگي انجام داده و اينك با انبوهي از تجربه­هاي گرانسنگ در كنار ديگران قرار دارد. ديدگان دانشمندان در مورد كهنسالي وسالمندي چنين مي­گويد:«بشريت، پيشرفت اخلاقي خود را مديون سالمندان است. در كهنسالي انسان بهتر و فرزانه مي­شود وتجربه­هاي خود را به نسل­هاي آينده انتقال مي­دهد. بدون كهنسالي انسان راكد مي­ماند.

اسكينر، روانشناس معروف نيز در اين باره مي­گويد:«سالخوردگي تا حدي شبيه سرزمين ديگر است، اگر پيش از سفر به اين سرزمين، خود را آماده اين سفر كرده باشيد در آنجا به شما خوش مي­گذرد.

قدرشناسي از سالمندان

بيا تا قدر يكديگر بدانيم                             كه تا نا گه زيكديگر نماميم

شايسته است فرزندان و افراد خانواده بنا بر سفارش قرآن كريم و پيشوايان ديني سالمند را در جايگاه واقعي­اش يعني، خانواده نگهداري كنند. قدرشناسي از سالمندان همان رفتار درست و محترمانه وشناخت نياز روحي آنان است. از ضروري­ترين نيازهاي سالمندان محبت و توجه است . هر قدر آنها از نظر مادي بي­نياز باشند، نياز به محبت و توجه به ايشان را نبايد ناديده گرفت.

قدرشناسي به صورت احترام با سخن گفتن از روي مهر، مشاوره با آنان در امور مختلف زندگي، برطرف ساختن مشكلات انسان و نيز در مواردي با مقدم داشتن آنان بر خود، بروز مي­كند.

منبع:فصلنامه فرهنگي، اجتماعي، شماره 12،ص65

كتاب وكتاب خواني

24 آبان هفته كتاب وكتاب خواني . 

والاترين جايگاه

كتاب، همچون خورشيد، فضاي زندگي را روشن مي­كند و به همگان نور، شور وگرما مي بخشد. كتاب، مثل باران بر سرزمين دل­ها مي­بارد وانديشه­ها و كردارها را رونق، زيبايي و طراوت مي­دهد و مانند پر پرواز انسان را براي اوج مي­سازد. در پرتو كتاب است كه شكوفايي، سرسبزي و بالندگي ديني به اوج مي­رسد. كتاب والاترين جايگاه را در گستره­هاي فردي و اجتماعي داراست كه بر انديشه­ها و دل­ها مي­درخشد و پيوسته بر زندگاني نورافشاني خواهد كرد.

فرهنگ اسلامي وكتاب

اسلام، دين انديشه و معرفت، ودين دانش، كتاب و معنويت است و مي­توان گفت آيين آسماني ما، پرچمدار كتاب و كتاب خواني در زمين است و اين حقيقت، با اندك كاوشي در لابه لاي ورق زرين تاريخ اسلام به خوبي نمايان خواهد شد. تأثير كتاب در صدور انديشه و فكر، انكار ناپذير است. در واقع، تنها راه انتقال علوم گذشتگان به اين عصر، كتاب بوده كه در روايات نيز بر آن تأكيد شده است. با اين توصيف، ما وارثان فرهنگ پويه و تمدن والاي اسلامي براي تحقق آن فرهنگ، بايد به كتاب و كتاب خواني اهميت داده و كتاب را به عنوان يك كالاي تأثير گذار فرهنگي ومعنوي، ارج نهيم.

خانواده وكتاب

خانواده نخستين دنيايي است كه كودك با آن آشنا مي­شود، گفتار و مهم­تر از آن رفتار اعضاي خانواده در شكل­گيري شخصيت كودك تأثير مهمي دارد. از اين رو، همه اعضاي نهاد خانواده مي­توانند با گفتار ورفتار خود، بر ديگر اعضا تأثير مثبت يا منفي بگذارند. اگر كودك در خانواده­اي پرورش يابد كه اهل مطالعه­اند و كتاب­هاي سودمندي در اختيارش قرار مي­دهند، به يقين او هم با كتاب و مطالعه انس پيدا مي­كند.

زيربناي فرهنگ كتابخواني

براي ايجاد علاقه به كتاب و كتابخواني، عوامل مختلفي نقش دارند كه خانواده و مدرسه، از مهمترين آنها به شمار مي­روند. فرزنداني كه در خانواده­هاي اهل علم تربيت مي­شوند، ميزان مطالعه وگرايش به كتاب و كتاب­خواني در آنان، در مقايسه با خانواده­هايي كه علاقه به كتاب و كتابخواني ندارند، بسيار بيشتر است. واقعيت عيني و تجربه نيز نشان داده است كه بيشتر انديشمندان، در خانواده­هايي پرورش يافته­اند كه پدر ومادر آنان، اهل مطالعه و تحقيق بوده­اند . مدرسه­ها نيز مي­توانند با بسترسازي منطقي و برنامه­ريزي علمي، علاقه به كتاب مطالعه و كتاب­خواني را در ميان دانش­آموزان تقويت كرده وگسترده دهد.

پيشوايان ديني واهتمام به كتاب

دانش اندوزي وكتاب خواني در اسلام جايگاه و شأني والا دارد. روايت­هاي گوناگوني از پيامبر خدا و ائمه معصومين(عليه السلام) موجود است كه پيروان دين مبين اسلام را به دانش اندوزي وكتاب­خواني توصيه و سفارش فرموده­اند. پيشواي ديني ما هم مسلمانان را به حفظ و نگهداري كتاب­ها توصيه فرموده و از اين رهگذر، اهميت فرهنگ مكتوب را به مردم يادآور شده­اند. از جمله در حديثي مي­خوانيم كه امام حسن مجتبي(عليه السلام) فرزندان و برادر زادگان خود را جمع كرد و درباره حفظ دانش و نوشتن آن، چنين سفارش فرمود:«شما كوچك­ترين قوم هستيد وبه زودي بزرگان قوم خواهيد شد، پس دانش بياموزيد. هر كس از شما نتواند علم را حفظ كند و به خاطر بسپارد، آن را بنويسد  و در خانه­اش قرار دهد».  

منبع:فصلنامه فرهنگي و­اجتماعي،هدي،شماره 12،ص50  

قيام امام خميني عليه احياي كاپيتولاسيون

4 آبان سالروز اعتراض وافشاگري حضرت امام خميني(ره) عليه پذيرش كاپيتولاسيون

احياي رژيم كاپيتولاسيون (مصونيت سياسي وكنسولي اتباع آمريكايي در ايران)در دستور كار قرار گرفت. تصويب لايحه كاپيتولاسيون به وسيله مجلسين فرمايشي سنا و شورا تير خلاصي بر استقلال نيم بند ايران بود. سركوبي شديد مبارزين و حبس وتبعيد آنان و حكومت پليسي شاه نفس را در سينه­ها حبس كرده و كسي ياراي مخالفت نداشت. در اين ماجرا نيز امام خميني بر انجام رسالت تاريخي خويش مصمم شد و به قيامي دوباره برخاست. روز چهارم آبان كه روز تولد شاه بود و با هزينه­هاي گزافي همه ساله جشنهاي فرمايشي برگزار مي­شد، به عنوان روز افشاگري از سوي امام خميني انتخاب و خبر آن به وسيله نامه و ارسال پيكهايي از سوي آن حضرت به علماي شهرهاي مختلف، منتشر گرديد.شاه براي تهديد امام خميني و باز­داشتن ايشان از تصميم به ايراد سخنراني در اين روز، نماينده اي به قم اعزام نمود. حضرت امام نماينده شاه را نپذيرفت. پيغام شاه به آيت الله حاج آقا مصطفي(فرزند ارشد امام)ابلاغ گرديد.

امام خميني بي­اعتنا به تهديدها، در روز موعود يكي از ماندگارترين سخنرانيهاي خويش را در جمع كثيري از روحانيون و مردم قم و ديگر شهرها ايراد كرد. اين نطق تاريخي در حقيقت محاكمه­ي دخالتهاي غير قانوني هيئت حاكمه آمريكا در كشور اسلامي ايران و افشاي خيانتهاي شاه بود. سخنراني امام با صلابتي وصف ناپذير با اين جملات شاه بود. سخنراني امام با صلابتي وصف ناپذير با اين جملات آغاز مي­شد:«..عزت ما پايكوب شد. عظمت ايران از بين رفت. عظمت ارتش ايران را پايكوب كردند. قانوني در مجلس بردند، در آن قانون ما را ملحق كردند به پيمان وين…كه تمام مستشاران نظامي آمريكا با خانوادههاشان، با كارمندهاي فني­شان، با كارمندان اداريشان، با خدمه­شان….از هر جنايتي كه در ايران بكنند مصون هستند ..آقا من اعلام خطر مي­كنم، اي ارتش ايران من اعلام خطر مي­كنم، اي سياسيون ايران من اعلام خطر مي­كنم..والله گناهكار است كسي كه داد اسلام برسيد. اي علماي نجف به داد اسلام برسيد، اي علماي قم به داد اسلام برسيد.»

در همين سخنراني بود كه امام خميني جمله معروف خود را به اين شرح بيان داشت:«..آمريكا از انگليس بدتر، انگليس از آمريكا بدتر، شوروي از هر دو بدتر، همه از همه بدتر، همه از همه پليدتر، اما امروز سر وكارما با اين خبيثهاست، با آمريكاست. رئيس جمهور آمريكا بداند اين معنا را كه منفورترين افراد دنياست پيش ملت ما…تمام گرفتاري ما از اين آمريكاست، تمام گرفتاري ما از اين اسرائيل است. اسرائيل هم از آمريكاست.»

امام خميني در همين روز(4آبان 1343)بيانيه­اي انقلابي صادر كرد ودر آن نوشت:«دنيا بداند كه هر گرفتاري­اي كه ملت ايران و ملل مسلمين دارند از اجانب است، از آمريكاست. ملل اسلام از اجانب عموما و از آمريكا خصوصا متنفر است…آمريكاست كه از اسرائيل و هواداران آن پشتيباني مي كند. آمريكاست كه به اسرائيل قدرت مي دهد كه اعراب مسلم را آواره كند».

منبع:حديث بيداري،حميد انصاري،ص63،64  

تسخير لانه جاسوسي آمريكا

13 آبان سالروز تسخير لانه جاسوسي آمريكا به دست دانشجويان خط امام (سال 1358ه ش )

با پيروزي انقلاب اسلامي، باران توطئه ها باريدن گرفت. شيطان بزرگ با دخالت­هاي آشكار و پنهان سعي در ايجاد جريان­هاي انحرافي در نهضت داشت، تا آنكه بذر رهنمودهاي باغبان پير و هوشيار نهضت در ضمير پاك فرزندان دلير امت جوانه زد و در قلب خزان در 13 آبان سال 1385، به شكوفه نشست. گروهي از پاك­ترين وآگاه­ترين فرزندان امام با رهنمود ولايت امر، اسماعيل وار با عزم شهادت ابراهيم گونه تبر را نه بر شانه، كه بر فرق«بت اعظم» كوبيدند.

دانشجويان پيرو خط امام شيشه عمر ديو كاخ سفيد«غول آمريكا»را بر سنگ اراده الهي كوبيده و لانه جاسوسي آمريكا را فتح كرده و حماسه­اي عظيم آفريدند كه امام (قدس سره) آن را به حق «انقلاب دوم»و انقلابي بزرگ­تر از انقلاب اول ناميد و فرياد برآورد:«شما مي­بينيد كه الان مركز فساد آمريكا را جوان­ها رفته­اند، گرفته­اند وآمريكايي­ها هم كه در آن جا بودند، گرفتند و آن لانه فساد را به دست آوردند و آمريكا هيچ غلطي نمي­تواند بكند وجوان­ها مطمئن باشند كه آمريكا هيچ غلطي نمي­تواند ، بكند».

دستاوردهاي داخلي و خارجي  تسخير لانه جاسوسي آمريكا

*دستاوردهاي داخلي

الف-رشد، كمال واستحكام انقلاب.

ب-تثبيت خط امام به عنوان خط سازش ناپذير با غرب و ضربه مهلك به ضد انقلاب .

ج-سقوط دولت موقت .

د-اسناد لانه جاسوسي وافشاي آن.

ح-بر هم خوردن شبكه­هاي اطلاعاتي وجاسوسي آمريكا.

*دستاوردهاي خارجي

تسخير لانه جاسوسي اثر مهمي بر روش­ها و سياست­هاي آمريكا ونيز افكار عمومي جهان داشت كه فقط به ذكر بعضي از موارد آن مي­پردازيم:

الف-افشا شدن ماهيت اطلاعاتي و جاسوسي سفارت خانه­هاي آمريكا .

ب-كم شدن تماس و ارتباط افراد«منبع»با آمريكايي ها و بالعكس، در كشورهاي تحت سلطه، از ترس تكرار وقايعي چون تسخير لانه.

ج-كم­شدن حجم اسناد نگهداري شده، در سفارت خانه­هاي آمريكا در جهان و تحميل هزينه اي كلان براي حفاظت بيشتر.

د-مرعوب شدن كارمندان جاسوس سفارت خانه هاي آمريكا در جهان واحساس اينكه دولت آمريكا قادر به حفظ آنها نيست.

به واسطه تسخير لانه جاسوسي، خط دفاعي آمريكا كه هميشه به وسيله آن رعب و وحشت ايجاد مي­كرد. فرو ريخت وشكست­هاي پياپي آمريكا در بعد حركات نظامي وديپلماسي براي نجات گروگان­ها، اسطوره غير قابل نفوذ بودن آمريكا در هم ريخت و نشان داد كه آمريكا را مي­توان با حركت گسترده واتكا به مردم شكست داد. اين كلام گهربار امام (قدس)كه« آمريكا هيچ غلطي نمي­تواند بكند» عينيت يافت، چشم اميد تمامي رنج ديدگان تاريخ به انقلاب شكوهمند اسلامي دوخته شد و ايران مأمن و كعبه آمال تمامي آزادگان و مبارزان جهان گرديد.

منبع: فصلنامه فرهنگي واجتماعي هدي ،شماره 12،ص72-71

مولوي شاعر شيفته سار

هشتم مهرماه روز بزرگداشت مولوي

در ششم ربيع الاول سال 604هجري قمري، كودكي در يك خانواده­ي مذهبي به دنيا آمد.نام اين كودك را«محمد» ولقبش را«جلال الدين»گذاشتند كه بعد­ها به مولوي مشهور شد.نام پدرش «محمد بن حسين خطيببي»معروف به «بهاءالدين ولد» ونام مادرش«مؤمنه خاتون»از خاندان فقيهان وسادات سرخس بود.پدر جلال­الدين يكي از بزرگان زمان خود بود كه مردم را موعظه مي­كرد ومجالس سخنراني بر پا مي­نمود.هر روز عده­ي زيادي در مجالس بهاءالدين حاضر مي­شدند و از سخنان او استفاده مي­كردند. بهاء ولد، پدر جلال­الدين نيز از بزرگان بود و به اهل عرفان و معرفت علاقه­ي خاصي داشت.

كودكي مولوي

از همان دوران كودكي جلال­الدين، صورت هاي روحاني و معنوي در وجودش آشكار بود؛ به همين دليل مردم به وي احترام خاصي مي­گذاشتند. جلال الدين پنج ساله بود كه پدرش، بهاءولد مجبور شد از بلخ، زادگاه جلال الدين، مهاجرت كند ودر قونيه سكونت گزيند. جلال الدين بيشتر عمر خود را در شهر قونيه گذراند و در همان جا وفات يافت؛ براي همين به «مولاي روم»يا«ملاي رومي معروف شد.عده ي زيادي بر اين باورند كه علت مهاجرت خانواده­ي جلال الدين از بلخ به قونيه، حمله­ي بي­رحمانه ي قوم مغول بود.در آن دوره، مردم از حمله­هاي قوم تاتار آرامش نداشتند وجغد بدبختي بر وجود آنان لانه كرده بود.

قوم تاتار به هر شهري كه وارد مي­شد جز مرگ و ويراني ارمغان ديگري به همراه نداشت.براي همين مردم سعي مي­كردند با نزديك شدن لشكر مغول، شهر را ترك كنند و به سرزمين­هاي ديگر پناه ببرند. پدر مولانا نيز در چنين شرايطي، چاره اي جز ترك وطن نداشت تا بدين وسيله خانواده­ي خود را از مرگ حتمي نجات دهد.

مولوي پس از آشنايي با حسام الدين چلبي بود. وي در سال 622 در شهر اروميه به دنيا آمد. مولوي به او علاقه­مند شد و اين امر باعث مي­شد كه با علاقه­ي خاصي به سرايش مثنوي بپردازد. سرايش مثنوي، وقت و زمان مشخصي نداشت.در هر لحظه اين سرودن انجام مي گرفت و حسام الدين نيز با رغبت فراوان مثنوي مولوي را مي­نوشت و بعد از اينكه سروده هاي مولوي تمام مي­شد حسام الدين آن سروده ها را كه نوشته بود، با صدايي بلند مي­خواند گفته مي شود كه در بعضي از شب ها نظم مثنوي تا سپيده دم طول مي كشيد وحسام الدين پا به پاي مولوي مي نشست وآن اشعار را كه بدون زمينه ي قبلي سروده مي شد، يادداشت مي كرد. تا اينكه جلد اول مثنوي به پايان رسيد.

پايان زندگي مولوي

گرد پيري وناتواني بر رخسار مولوي نشست.او ديگر توان نداشت كه به سرايش مثنوي ادامه داد وآن قدر ناتوان شد كه در بستر بيماري افتاد. طبيبان هر چه سعي كردند او را از مرگ نجات دهند، موفق نشدند تا اينكه در روز يكشنبه پنجم جمادي الاخر سال 672، درگذشت. گفته مي شود در روزهاي آخر عمر مولوي كه از بيماري و ناتواني رنج  مي برد، مردم قونيه به عيادت او مي­آمدند واز درد و رنج او بي قرار وآشفته مي­شدند. در آخرين لحظات، دوستان و نزديكان او در بي­تابي عجيبي به سر مي­بردند. اضطراب و نگراني، تمام وجودشان را فرا­گرفته بود.به خصوص فرزند بزرگش سلطان ولد، بر سر بالين پدر بي­تاب­تر از همه به نظر مي­رسيد.

منبع:نشريه اجتماعي، سياسي، فرهنگي شميم ياس، شماره 87، ص33

عملیات ثامن‌الائمه

عملیات ثامن الائمه یکی از عملیات‌های مهم در طی جنگ ايران وعراق است که با رمز نصر من الله و فتح قریب در محورآبادان - شرق كارون  به صورت گسترده در تاریخ ۵ مهر 1360 به فرماندهی مشترک انجام شد و منجر به شکسته شدن حصر آبادان  و بازپس گیری بیش از ۱۵۰ کیلومتر مربع از خاک ايران  شد.

محتویات

آغاز جنگ تحمیلی و محاصره شهرآبادان

جزیره آبادان در دورترین نقطه جنوب غربی ایران، قرار دارد که از جنوب، آبهای گرم خلیج فارس و از شمال و مشرق رودخانه‌های کارون و بهمنشیر و از غرب، اروندرود آن را در برگرفته‌اند.

اروندرود تنها رودخانه قابل کشتیرانی ایران است و تا پیش از جنگ تحمیلی عراق، دو بندر بزرگ و فعال” خرمشهر” و ” آبادان” در مسیر این آبراه قرار داشتند. تاریخ شهر ” آبادان” با تاریخ صنعت ایران و به ویژه پالایشگاه آن گره خورده است.

پس از حمله عراق در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ و اشغال سریع بخشهایی از خاک ایران، خرمشهر مهمترین شهر بندری ایران پس از ۴۰ روز مقاومت دلیرانه، به دست نیروهای عراقی افتاد.

پس از سقوط خرمشهر، عراق تلاش کرد تا از طریق شرق کارون و شمال بهمنشیر، آبادان را نیز اشغال کند که با این وضعیت آبادان در یک محاصره ۳۳۰ درجه‌ای قرار می‌گرفت.

پس از فرمان آیت الله خمینی : در چهاردهم آبان ۱۳۵۹ مبنی بر اینکه ” حصر آبادان باید شکسته شود” این مسئله علاوه بر جنبه نظامی، جنبه شرعی نیز پیدا کرد و حیثیت نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را از سه جنبه، نظامی، سیاسی و مذهبی به محک آزمون سپرد.

آیت الله خامنه ای در مورد تاثیر سخنان آیت الله خمینی در نجات آبادان می‌ گوید: آبادان در معرض حمله و خطر بود، مثل خونین شهر، منتهی همین تاکید امام که تکلیف شرعی کردند که مبادا آبادان سقوط بکند، نیروهای رزمنده را که در آنجا بود، تقویت کرد. البته در آبادان سپاه آن روز برتر از ارتش بود. بعداً ارتش هم در آبادان مستقر شد و در یک مورد که نیروهای دشمن از ” بهمنشیر” عبور کردند و وارد جزیره آبادان شدند، بسیج توده ای مردم و شرافت نظامی عده ای از نظامیان ما حماسه آفرید و عراقیها را در جایی که واقعاً بیرون کردن دشمن از آنجا بسیار دشوار بود، در هم کوبیدند. عده ای را کشته و تار و مار کردند و عده ای را به داخل رودخانه انداختند و عده ای هم که توانستند، فرار کردند. عامل اصلی در حفاظت از آبادان همان فرمان امام بود و داغی که از سقوط نیمی از خونین شهر در دل برادران وجود داشت.

شرح عملیات ثامن الائمه

طرح عملیات ثامن الائمه در ۱۵ شهریور ۱۳۶۰، تکمیل و سرانجام در ساعت ۱ بامداد روز پنجم مهر ۱۳۶۰ نیروهای ایران با رعایت اصل غافلگیری کامل و پس از گسترش روی خط، به طور ناگهانی بر مواضع مقدم عراق هجوم برده و خاکریزهای اولیه عراق را بدون زد و خورد اشغال کردند.

با سپری شدن تاریکی، نیروهای هوایی طرفین وارد کارزار شده و هلیکوپترها نیز به پرواز در آمدند و پشتیبانی آتشهای توپخانه هر دو طرف با شدت هر چه تمامتر به مرحله اجرا در آمد، و عراق نیروهای احتیاط خود را در منطقه شمال محور ماهشهر آبادان وارد عمل نمود.

نیروهای ایرانی با وجود گرمای شدید، مقاومت سرسختانه عراق را در هم شکستند و بعد از ۴۲ ساعت تلاش مداوم لشكر 77 خراسان ، رزمندگان سپاه ايران  گروه فداييان اسلام و نیروهای مردمی، عملیات با موفقیت کامل به پایان رسید و نیروهای عراق در منطقه عملیاتی خسارات سنگینی را متحمل شدند و جزیره آبادان از محاصره آنان خارج شد.

نتایج عملیات ثامن الائمه

۱) ساحل شرقی رودخانه کارون تصرف گردید.

۲) آبادان از محاصره یک ساله خارج شد.

۳) بیش از ۱۵۰ کیلومتر مربع از اراضی اشغال شده ایران آزاد گردید.

۴) بیش از ۳ هزار نفر از نیروهای عراقی کشته و زخمی شدند و ۱۶۵۶ نفر نیز به اسارت نیروهای ایرانی در آمدند.

۵) تعداد ۹۰ دستگاه تانک و نفربر، ۱۰۰ دستگاه انواع خودروی عراقی منهدم گردید و تعداد ۳ فروند هواپیما و یک فروند هلیکوپتر عراق نیز سرنگون شدند.

همچنین ۱۰۰ دستگاه تانک، ۶۰ دستگاه نفربر، ۳ دستگاه لودر و ۱۵۰ دستگاه خودرو به غنیمت گرفته شد.

پاسخ آیت الله خمینی به تلگرام فرماندهان در خصوص شکستن حصر آبادان

بسم الله الرحمن الرحیم

تیمسار سرتیپ فلاحی، تیمسار سرتیپ ظهیر نژاد و جناب آقای محسن رضایی ایدهم الله تعالی.

تلگراف شما درخصوص فتحی بزرگ که خداوند تعالی نصیب ارتش و نیروی هوایی و هوانیروز و سپاه پاسداران و بسیج و ژاندارمری و فداییان اسلام و سایر نیروهای مردمی فرموده و محاصره آبادان بطور کامل شکسته شده است، واصل گردید.

این جانب این پیروزی بزرگ را به فرماندهان تمامی نیروهای مسلح و به سربازان ارجمند و سپاهان نیرومند تبریک می گویم و امید است این سرافرازیها را که برای اسلام و میهن فراهم می کنند، منظور نظر مبارک ولی الله الاعظم بقیةالله (ارواحنا له الفدا) باشد و آخرین پیروزمندی را که بیرون راندن نیروهای متجاوز کافر از سرزمین میهن مان است، ملت شریف ایران بزودی مشاهده کند.

این جانب به اسم ملت بزرگ ایران از رزمندگان دلیر ارتش و سپاه و دیگر قوای مسلح( ایدهم الله تعالی) تقدیر و تشکر می کنم. از خداوند متعال توفیق نصرت و عظمت اسلام و مسلمین وبه خصوص نیروهای مسلح اسلامی را خواستار است.

والسلام علیکم

روح الله الموسوی الخمینی

منبع: http://fa.wikipedia.org

2 شهريور شهادت سيدعلی اندرزگو وآغاز هفته دولت

 ● سيدعلي اندرزگو از مبارزان دلير انقلاب اسلامي در چنين روزي از سال ۱۳۵۷ هجري شمسي به شهادت رسيد.
سيدعلي اندرزگو از فعالان مبارزه مسلحانه عليه حكومت پهلوي، در ۱۳۱۸ش - مقارن با ماه مبارك رمضان - متولد شد. در سن ۱۲ سالگي در بازار تهران و در يك نجاري مشغول به كار شد. او روزها كار مي‌كرد و شب‏ها به تحصيل مي‌پرداخت‌. اندرزگو در سنين نوجواني به عضويت جمعيت مؤتلفه اسلامي درآمد و در ۱۳۴۱ش - در ۲۳ سالگي - مبارزه مسلحانه عليه شاه را آغاز كرد.
او در اين مبارزه در كنار شهيدان بخارايي‌، هرندي‌، نيك‌نژاد و تحت هدايت شهيد صادق اماني و شهيد مهدي عراقي قرار داشت‌. در پي قيام ۱۵ خردادماه ۱۳۴۲ش بازداشت شد و پس از آزادي، مبارزه مسلحانه را پي گرفت. وي در عمليات ترور حسنعلي منصور - عامل كاپيتولاسيون - در ۱۳۴۳ش مشاركت جست‌ و پس از شناسايي، غياباً به اعدام محكوم شد.
اندرزگو مخفيانه به عراق سفر كرد و در ۱۳۴۵ش به قم بازگشت، اما توسط ساواك شناسايي شد، به‏همين دليل راهي تهران شد و در منطقه چيذر در يك خانه اجاره‌اي اسكان يافت و حوزه علميه چيذر را مركز فعاليت خود قرار داد او در ۱۳۴۹ش به اصرار برادرانش با تغيير نام به “شيخ عباس تهراني‌” ازدواج كرد. در ۱۳۵۱ش، يكي از دوستانش توسط ساواك بازداشت شد و در زير شكنجه به ارتباطش با اندرزگو اعتراف كرد و وي ناچار از چيذر به قم رفت.
او در قم متوجه شد كه ساواك در سراسر كشور در پي اوست، اما با اين حال از مبارزه عليه حكومت شاه مأيوس نشد و به تهيه پول و اسلحه پرداخت. اندرزگو از قم به تهران و سپس به مشهد رفت و در مشهد به زابل و از آنجا همراه همسرش، به افغانستان رفت‌ و پس از يك ماه با تغيير چهره به ايران بازگشت‌. اندرزگو علاوه بر تغيير چهره، از نام‏هاي مستعار، گذرنامه‌هاي متعدد و ۲۴ شناسنامه استفاده و بين قم‌، تهران و مشهد تردد مي‌كرد.
وي پس از مدتي راهي مكه شد و از آنجا به نجف اشرف رفته و با حضرت امام خميني (ره) ملاقات كرد. سيدعلي اندرزگو پس از نجف، دو ماه در سوريه و لبنان به‏سر برد و در لبنان دوره‌هاي فشرده آموزش نظامي را سپري كرد و با هدف ترور شاه به ايران بازگشت‌، اما قبل از آن‏كه نقشه خود را عملي سازد به دام مأموران ساواك افتاد.
سيدعلي اندرزگو، در آستانه افطار روز ۱۹ رمضان ۱۳۵۷ش كه راهي منزل يكي از دوستانش بود، توسط مأموران ساواك محاصره گرديد. مأموران ابتدا او را از ناحيه پا زخمي كردند. در اين فرصت، اندرزگو كه نقش بر زمين شده بود، با خوردن كاغذهاي حاوي شماره تلفن دوستان و نزديكانش و آغشته كردن بقيه مدارك به خون خود و نابود كردن آن‏ها، مانع از آن شد كه نشاني كسي به دست ساواك بيفتد.
به اين ترتيب سيدعلي اندرزگو در تاريخ دوم شهريورماه سال ۱۳۵۷ هجري شمسي توسط مأموران ساواک ناجوانمردانه به شهادت رسيد. شهيد سيدعلي اندرزگو در ماه مبارك رمضان سال ۱۳۱۸ش متولد شد و در ماه مبارك رمضان سال ۱۳۵۷ش با زبان روزه به فيض عظيم شهادت نائل آمد. از وي ۴ فرزند به نام‌هاي مهدي‌، محمود، محسن و مرتضي به يادگار مانده است.

زندگینامه ابوعلی سینا

يكم شهريور بزرگداشت ابوعلي سينا و روز پزشك

ابوعلی سینا، حسین‏بن‏عبدالله معروف به ابوعلی یا ابن سینا، ملقب به شیخ الرئیس، رئیس العُقلا و شرف الملک در مورخه سوم صفر سال 370 هجری قمری در یکی از روستاهای بخارا به نام اَفشنه به دنیا آمد.

بخارا در آن زمان پایتخت سامانیان بود و اکنون، شهری است در جمهوری ازبکستان، پدرش که از مردم بلخ بود، پیش از تولد ابن سینا به بخارا آمد و به کاری در دستگاه حکومتی بخارا گماشته شد، از آن جا زنی به نام ستاره گرفت و از آن زن ابن سینا و برادرش محمود متولد شدند. پدر ابن سینا، مردی دانش دوست بود و با فراهم کردن امکانات و تشویق ابن سینا سهمی بسزا در پیشرفت علمی او داشته است.

ابوعلی حسین بن عبدالله سینا، نابغه ی ایرانی، در هفت سالگی قرآن و بسیاری از مباحث ادبی را آموخت و باعث شگفتی همگان شد. پس از آن منطق، فلسفه و طب را فرا گرفت و در این رشته ها به قله های رفیع و بلندای علمی نایل گشت. سپس به الهیات رو آورد و در این رشته نیز چون دیگر رشته ها، تبحر یافت. درباره ی گستره ی علمی و فعالیت او همین بس که تا پانصد کتاب ، رساله و مقاله به او نسبت می دهند.  

ابن سینا هوش و حافظه‏ای خارق العاده داشت، سرعت یادگیری‏اش شگفت بود، به گونه‏ای که توانست بسیاری از علوم را بی‏استاد بیاموزد و گاهی نیز بر استادان خویش خرده می‏گرفت و به آنان علم می‏آموخت. در معالجه و درمان بیماران بسیار حاذق و دارای سرعت عملی شگفت بود، به طوری که در همان ایام جوانی شهرتی عالم‏گیر یافت و بسیار از دانش‏مندان در مسائل مشکل به او رجوع می‏کردند و او با درایت و تسلط کامل به آنان پاسخ می‏گفت.

ابوعلی ‏سینا، نه تنها یکی از بزرگ‏ترین فیلسوفان جهان، بلکه یکی از برجسته‏ترین چهره‏های تاریخ پزشکی در همه دوران‏هاست. مهم‏ترین اثر وی در پزشکی، کتاب قانون (القانون فی الطب) است که آن را پیش از سال 406 هجری قمری، یعنی در حدود 35 سالگی تألیف کرده است. این کتاب طی چندین سده، چه در سرزمین‏های اسلامی و چه در اروپای سده‏های میانه، همه کتاب‏های دیگر را در سایه خود نهاده بود. اعتبار و شهرت کتاب قانون در محافل پزشکی جهان اسلام تا بدان جا رسیده‏بود که نظامی عروضی درباره آن چنین می‏گوید: «اگر بقراط و جالینوس زنده شوند، روا بُوَد که پیش این کتاب سجده کنند». البته ابن سینا به جز قانون، کتاب‏های دیگری هم در علم پزشکی نوشته است؛ کتاب‏هایی مانند الارجوزةٌ فی الطب که در قالب شعر نوشته شده و خلاصه مطالب کتاب قانون است، مقالة فی احکام الادویه القلبیه، رساله فی الفَصد، رساله فی القولنج و… .

مذهب ابن سینا

بدون شک ابن سینا که درخانواده‏ای شیعی مذهب در بلخ به دنیا آمد، خود نیز مسلمان و قایل به مذهب تشیع بوده است.

ابن‏سینا افکار و عقاید خود را درباره مسأله‏های مختلف علمی، در محفل‏های رسمی و دیگر، هر چند که قیدها و تشریفات بر مجلس حاکم بود، بی‏پروا ابراز می‏داشت و عقاید و افکار غلط و کج را با دلیل‏های محکم به شدت رد می‏کرد. برای همین، بیشتر دانش‏مندان از مناظره با او دچار رعب و وحشت می‏گشتند؛ زیرا دلیل‏های او بر اطلاعاتی وسیع و گسترده در مبحث‏های گوناگون استوار بود. او بیشتر با تقریرها و اظهارهای خود اشخاص، علیه آنان استدلال می‏کرد. در نتیجه این مسأله‏ها و عامل‏هایی چون رشک و حسادت، باعث کینه و دشمنی بعضی از دانش‏مندان و کم مایه‏گان، با او گردید تا جایی که بعضی از آنان، ابن سینا را تکفیر کردند و ابن سینا نیز در جواب آنان این دو بیتی را سرود:

هم‏چنین شیخ الرئیس عشق و علاقه خود را به مولا علی علیه‏السلام چنین بیان می‏کند:

تالیفات ابو علی سینا

از ابن‏سینا 456 کتاب و رساله در رشته‏های طب، فلسفه، حکمت، منطق، فقه، بیان، علوم طبیعی و ماوراءالطبیعه، نجوم و هیأت و ریاضیات، گیاه‏شناسی، لغت، عروض، شعر و موسیقی به جای مانده است که از آن جمله است: الاشارات و التنبیهات فی المنطق و الحکمه از مهم‏ترین نوشته‏های او در فلسفه و حکمت؛ شفا که در حکمت است و به زبان‏های بسیار ترجمه شده؛ القانون فی الطب، در پزشکی که به بیشتر زبان‏های دنیا ترجمه شده و حاشیه‏های بسیار بر آن نوشته شده و معروف‏ترین کتاب او در رشته پزشکی است.

رحلت ابو علی سینا

در یکی از جنگ‏های علاءالدوله، بوعلی دچار بیماری قولنج گشت. ابن سینا به مداوای خود پرداخت، ولی سودی نبخشید و بعد از مدتی بیماری صرع و روده نیز بدان افزوده شد. معالجات بسیار بوعلی و دیگر طبیبان هیچ گاه به ثمر ننشست.

وقتی بوعلی به شهر همدان رسید، ضعف بر او چیره شد و دیگر قدرت برخواستن نداشت. پی برد که دیگر معالجه سود ندارد و تسلیم تقدیر الهی گشت. پیوسته قرآن می‏خواند و از خداوند طلب آمرزش می‏کرد. اموال خویش را به فقیران بخشید. ابوعلی در دو هفته آخر عمر پر بار خویش، به اطعام فقیران پرداخت و بردگان را آزاد ساخت و تمام قرآن را هر سه روز یک بار تلاوت کرد تا سرانجام در 58 سالگی، در روز جمعه اول رمضان سال 428 هجری قمری، مطابق 28 خرداد ماه 416 هجری شمسی در همدان بدرود حیات گفت و بدین سان، شمع زندگی یکی از درخشان‏ترین چهره‏های علم و حکمت جهان خاموش شد.

قسمتی از وصیت نامه ابوعلی سینا

ابن سینا در قسمتی از وصیت نامه خود به ابوسعید ابوالخیر آورده است: «باید دانست که افضل حرکات نماز است و بهترین سکنات روزه و نافع‏ترین خیرات و مبرات صدقه و پاکیزه‏ترین خوبی‏ها تحمل سختی‏ها و باطل‏ترین سعی‏ها لجاج است و بهترین اعمال آن است که از نیت خالص صادر گردد و بهترین نیت آن است که از علم حاصل شود. جود و بخشش به قدری که مقدور باشد، مطلوب است و برای مساعدت مردم ارتکاب اموری که خلاف طبع باشد رواست. در اوضاع شرعی و احترام به سنت‏های الهی و مواظبت بر عبادات بدنی، به هیچ وجه تقصیر جایز نیست. حکمت و دانش اساس و مایه برتری انسان است بر غیر و در تحصیل دانش معرفت الهی بر همه چیز مقدم است؛ زیرا شرافت هر علمی بسته به موضوع آن است.»

30 مردادماه ، روز جهاني مسجد

در سال 1969 ميلادي مسجد الاقصي، قبله نخست مسلمانان، به دست صهيونيست‌ها به آتش كشيده شد. پس از اين واقعه، همه ساله بيست‌ويكم اوت به عنوان روز جهاني مسجد، گرامي داشته مي‌شود.
به درخواست جمهوري اسلامي ايران سازمان كنفرانس اسلامي هفته بزرگداشت مساجد را تصويب كرده است. اين هفته از 30 مرداد آغاز مي‌شود و تا 5 شهريور ادامه دارد.
پيامبر گرامي اسلام (ص) پايه‌گذار اولين مسجد است. ايشان مكاني را پايه‌گذاري كردند كه علاوه بر عهده‌دار بودن نقش روحاني و معنوي، كانون فعاليت‌هاي اجتماعي مسلمانان نيز به شمار مي‌رفت و به همين دليل مسجد در طول تاريخ اسلام از ويژگي برجسته‌اي برخوردار بوده است.
در گذشته همه امور مسلمين در ابعاد مختلف، از جمله عقايد و فعاليت‌هاي فرهنگي، عبادي، سياسي و اقتصادي، در مساجد انجام مي‌شد.
* حمله عمال رضاخان به مسجد گوهرشاد
همچنين امروز سالروز حمله عمال رضاخان به مسجد گوهرشاد است.
نظام ديكتاتوري رضاخان بر اين باور بود كه با ايجاد مجموعه تحولات مورد نظر خود به اجبار، ملت ايران را از فرهنگ اسلامي جدا مي‌كند. پس از موضع‌گيري‌هاي گسترده روحانيان عليه «اصلاحات رضاخاني»، شيخ غلامرضا طبسي، شيخ شمس نيشابوري و آيت‌الله قمي در مشهد توسط قزاقان دستگير و روانه زندان شدند.
با اين‌گونه دستگيري‌ها روند اعتراضات عليه رژيم رضاخان گسترش يافت و گروه‌هاي مختلف مردم مشهد در مسجد گوهرشاد و صحن حرم مطهر امام رضا(ع) تحصن و تجمع كردند.
در سحرگاه روز 30 مرداد سال 1314، توپ‌هاي سنگين روبروي مسجد گوهرشاد شروع به غرش كردند و حرم پاك امام هشتم (ع)را هدف قرار دادند. عمال رضاخان دراين تهاجم وحشيانه علاوه بر تخريب بخشي از حرم، بيش از دو هزار تا پنج هزار تن از مردم پناهنده درحرم را به خاك و خون كشيدند.
در اين حمله سبعانه هزار و پانصد نفر نيز دستگير شدند.

منبع : خبرگزاری فارس

علامه مجلسي احياگر آثار اهل بيت(عليهم السلام)

روز چهارشنبه 30 مرداد 1392بزرگداشت علامه مجلسي

ولادت

علامه محمد باقر مجلسي اصفهاني در سال 1037 هجري مساوي با عدد ابجدي جمله«جامع كتاب بحار النوار» چشم به جهان گشود. گويا خلقت او براي انجام اين خدمت مهم ديني بوده است. وي متوفا به سال 1110 ه ق در اصفهان است. علامه مجلسي در اواسط نيمه دوم سده يازدهم هجري و ده سال اول سده دوازدهم مشهورترين دانشمند فقيه، محدث نامدار شيعه، شيخ الاسلام اصفهان و سرآمد علماي آن ديار عالم پرور بوده است.

وي فرزند ملا محمد تقي مجلسي است ، كه از شاگردان بزرگ شيخ بهايي و از سرآمدان روزگار خود به شمار مي­رفت.محمد تقي مجلسي  از مفاخر علماي شيعه بود كه در علم، عمل، تقوا و فضيلت جايگاه خاصي داشته است. پدر را علامه مجلسي اول، و پسر را علامه مجلسي دوم و يا به اختصار مجلسي اول و مجلسي دوم مي گويند.

تحصيل با بركت

علامه مجلسي فراگيري دانش را در چهار سالگي نزد پدر آغاز كردو در سايه توجه خاص پدر دانشمند، باهوشي سرشار و خدادادي به تحصيل علوم در حوزه اصفهان پرداخت و بيشتر تحصيلات او در علوم ديني در خدمت پدرش مدرس بزرگ اصفهان و روحاني طراز اول عصر بود. او در اندك زمان مراحل مختلف علمي را يكي پس از ديگري طي كرد به طوري كه در همان سنين جواني آثار نبوغ در سيماي نوراني­اش آشكار بود و هر كس او را مي­ديد آينده درخشاني را برايش پيش­بيني مي­كرد.

نبوغ و بالندگي علمي او به حدي بود كه در سن چهارده سالگي از فيلسوف بزرگ اسلام ملاصدرا اجازه روايت گرفت. محدث قمي نوشته است :«اگر اجازه در سال آخر عمر ملاصدرا باشد، در اين وقت علامه مجلسي سيزده يا چهارده ساله وابتداي ظهور استعداد ونبوغ اين عالم جليل بوده است.»

امداد غيبي با دعاي پدر

از مرحوم ملا محمد تقي پدر علامه(ره) نقل شده است كه شبي بعد از گريه وزاري به درگاه خداوند، خودرا به حالتي ديدم كه هرچه از درگاه وي بخواهم، عنايت خواهد شد، فكر كردم چه درخواستي از امور دنيا و آخرت از خداوند بنمايم كه ناگاه آواز گريه محمد باقر را از گهواره شنيدم، عرض كردم: خداوندا، به پيامبر و آل او، اين طفل را به توفيقاتي بي­پايان موفق گردان و مروج دين سيد المرسلين قرار ده.نويسنده مرآة الاحوال مي گويد:«بدون شك خوارق عادات كه از آن بزرگوار به ظهور رسيده است، از پرتوي دعاي چنين بزرگواري بوده است.»

پاسدار آثار خاندان پيامبر(صلي الله عليه وآله)

علامه مجلسي در راه نشر و حفظ معارف اهل بيت (عليهم السلام) راه استادش فيض كاشاني را در پيش گرفت. در اولين گام، ضمن نگاشتن شرح بر اصول كافي و تهذيب، يكي از شاگردانش را نيز به نوشتن شرح بر استبصار تشويق نمود. وي طلاب را به پژوهش در روايات تشويق مي­كرد و براي حفظ كتب اربعه از كم و كاستي و گزند حوادث اعلام كرد:«اگر هر يك از طلاب كتب اربعه را بنويسد، به دريافت جايزه نايل خواهد شد.طلاب با شوق تمام به نوشتن كتب اربعه پرداختند، نسخه ها را نزد علامه مي­بردند و او با خط خود در پشت نسخه­هاي آنها جايزه آنان را مي­نوشت». علامه درباره صدها كتاب شيعه كه به يغما رفته بود و يا در صندوقچه­ها پنهان مانده بودند، و نيز خطر نابودي ذخيره­هاي تشيع از سوي متعصبين اهل سنت و احتمال سقوط صفويه و نفوذ قوي صوفي ها در دربار و..، تلاش سختي را به منظور به دست آوردن آثار تشيع آغاز كرد، تا جايي كه دويست اصل از اصول چهارصد گانه معتبر شيعه را جمع­آوري كرد و نفيس ترين كتابخانه تشيع را گردآورد.«علامه در ادامه كارهاي فكري-فرهنگي خود بسياري از كتب گذشتگان را كه علما در مسائل گوناگون نگاشته بودند، احيا كرد و طلاب را به نسخه­برداري از آنها ترغيب نمود و كتاب­هايي را كه غبار غربت آنها را فراگرفته و كسي آنها را مطالعه نمي كرد با دستخط  خود در زير آن مي نوشت: اين كتاب غريب مانده و كسي آنرا نمي­خواند».

منبع:ماهنامه اجتماعي ،سياسي، فرهنگي ياس شماره 52،ص34-33

وصيت نامه شهيد بابايي

شهيد عباس بابايي در 14آذر 1329 متولد شد و در15مرداد 1366 به شهادت رسيد.

بسم الله الرحمن الرحيم

انالله وانااليه راجعون

خدايا خدايا تا ترا به جان مهدي (عج) تا انقلاب مهدي(عج)خميني را نگهدار.

به خدا قسم من از شهدا وخانواده­هاي شهدا خجالت ميكشم وصيت­نامه بنويسم. حال سخنانم را براي خدا در چند جمله انشاءالله خلاصه مي­كنم.

خدايا مرگ مرا و فرزندان و همسرم را شهادت قرار بده.

خدايا همسر و فرزندانم را به تو مي­سپارم.

خدايا من در اين دنيا چيزي ندارم هر چه هست از آن توست.

پدر و مادر عزيزم، ما خيلي به اين انقلاب بدهكاريم.

عباس بابايي 32/4/1361، 21ماه مبارك رمضان

منبع:بابايي به روايت همسر شهيد ،علي مرج،ص54

روز جمعه 11مرداد و24 ماه مبارك رمضان

پيام امام خميني(قدس سره) به مناسبت روز قدس 

اعلام روز جهاني قدس

بسم الله الرحمن الرحيم

من در طي ساليان دراز، خطر اسرائيل غاصب را گوشزد مسلمين نمودم كه اكنون اين روزها به حملات وحشيانه خود به برادران و خواهران فلسطيني شدت بخشيده است و به ويژه در جنوب لبنان به قصد نابودي مبارزان فلسطيني پياپي خانه و كاشانه ايشان را بمباران مي­كند. من از عموم مسلمانان جهان و دولت هاي اسلامي مي­خواهم كه براي كوتاه كردن دست اين غاصب و پشتيبانان آن به هم بپيوندند وجميع مسلمانان جهان را دعوت مي­كنم آخرين جمعه ماه مبارك رمضان را كه از ايام قدر است ومي­تواند تعيين كننده سرنوشت مردم فلسطين نيز باشد به عنوان روز قدس انتخاب و طي مراسمي همبستگي بين المللي مسلمانان را در حمايت از حقوق قانوني مردم مسلمان اعلام نمايند.از خداوند متعال پيروزي مسلمانان را بر اهل كفر خواستارم .

پيام امام براي اعلام روز قدس:تاريخ 16/5/1358

انشاءالله در قدس نماز بخوانيم

خداوند انشاءالله ما را موفق كند به اينكه يك روزي برويم و در قدس نماز بخوانيم و مسلمان ها اميدوارم كه روز قدس را بزرگ بشمارند و در همه ممالك اسلامي در روز قدس در روز جمعه آخر ماه مبارك تظاهر كنند، مجالس داشته باشند، محافل داشته باشند، مسجد داشته باشند، در مساجد فرياد بزنند، وقتي يك ميليارد جمعيت فرياد كرد، اسرائيل نمي­تواند، از همان فريادش مي­ترسد. اگر همه مسلميني كه در دنيا هستند الان هستند كه قريب يك ميليارد هستند، اگر در روز قدس همه بيرون بيايند از خانه، فرياد بكنند مرگ بر آمريكا و مرگ بر اسرائيل ومرگ بر شوروي، همين قول مرگ بر شوروي براي آنها مرگ مي­آورد.

بيانات امام ،تاريخ15/5/59

در روز قدس اگر همه فرياد بزنند پيروز خواهند شد

اگر در روز قدس تمام ملت ها قيام مي­كردند و فرياد مي­زدند، نمي­توانست آن حكومت احمق جلوي فريادشان را بگيرد، يك جمعيت كمي قيام مي­كنند. اگر در روز قدس تمام كشورهاي اسلامي، ملت ها همه بر خيزند و فرياد بزنند، نه براي قدس تنها، براي همه ممالك اسلامي، پيروز خواهند شد. ما با فرياد محمد رضا خان را بيرونش كرديم، شما خيال مي­كنيد با تفنگ بيرون كرديم؟ با فرياد، با الله اكبر، اينقدر الله اكبر بر مغز اينها كوبيده شد كه خودشان را باختند و فرار كردند از اين مملكت رفتند. مسلمين بايد فرياد بزنند، گمان نكنند كه فرياد و شعار فايده ندارند، نخير شعار فايده دارد اما اگر همه فرياد بزنند، فرياد من تنها هيچ چيز نيست، فرياد يك محله، يك شهر هيچ چيز نيست. شما ببينيد فريادهايي كه حالا از ايران بلند مي­شود منحصر به تهران، قم، اهواز نيست، يك وقت مي­بيند كه سپاه پاسداران امر مي­كند به تمام ملت كه فلان شب برويد بالاي پشت بام الله اكبر بگوييد، همه اطاعت مي­كنند.

بيانان امام ،تاريخ 18/5/59

نماز وحدت در قدس

انشاءالله يك روزي همه مسلمين با هم برادر و همه ريشه هاي فاسد از همه بلاد مسلمين كنده بشود و اين ريشه فاسد اسرائيل از مسجد الاقصي و از كشور اسلامي ما كنده بشود و انشاءالله تعالي با هم برويم در قدس نماز وحدت بخوانيم انشاءالله.

بيانات امام 18/5/95

وظيفه ملتها در روز قدس

در حاليكه اسلام و اماكن مقدسه ي آن مورد تهديد توسط آمريكا و اسرائيل مورد تجاوز قرار گرفته، هيچ فرد مسلماني نمي­تواند در مقابل آن بي­تفاوت باشد و آنچه در اين موقع كه اسرائيل تجاوز گسترده به بلاد مسلمين نموده و مسلمانان بي گناه  و بي­پناه را به خاك وخون كشيده است دولتهاي منطقه انجام مي­دهند جز يك اسلام بي­محتوا و سازشكارانه نيست. و مصيبت­بار­تر آنكه از دست اسرائيل به آمريكا، جنايتكار اصلي پناه مي­برند و در حقيقت از خوف مار به اژدها رو مي­آورند و با داشتن ابزار مقابله با آنان حاضر به يك كلمه­ي خشن يا تهديد نيستند و با اين وضع بايد همه حاضر براي محو و نابودي شوند و در طول زندگي خود به هر ذلتي تن در­دهند.

پيام امام، تاريخ 25/4/61     

(منبع :كتاب فلسطين از ديدگاه امام خميني(ره)، ص143-134)   

«اهميت حجاب از ديدگاه قرآن وسنت و منافع آن»

راضيه محسني، تاريخ دفاعيه 1385

موضوع اين تحقيق پاياني «اهميت حجاب از ديدگاه قرآن و سنت و منافع آن» مي­باشد.

مسأله­­ي حجاب كه در اسلام در موردش اين همه تكيه شده در حقيقت يك مقدمه است براي اين كه از رشد سلول خطرناكي كه تبديل به غده­ي مهلكي خواهد شد، در جامعه جلوگيري كند و از يك بيماري و بلاي كشنده و نابود كننده در جامعه پيشگيري كند و آن بلا عبارت است از فساد، فحشا و بي­بند و باري جنسي.

حساسيت اسلام در زمينه­ي حجاب به خاطر مقام اجتماعي زن وحفظ موقعيت زن است. شايد از اين جمله صريح­تر نتوان يافت كه امير­المؤمنين - عليه السلام- در نهج البلاغه صراحتاً مي­فرمايد: «انه شده َالحجاب ابقي عليهن»؛ «هر چه حجاب را سخت­تر بگيريد، باعث بقا و شخصيت زن است».

حجاب و فرهنگ حجاب، تنها سنگري است كه در پناه آن مي­توان در علو وجودي و اخلاقي خود به نتيجه رسيد و ماهيت خداگونگي خود را فعليت بخشيد. و هم دژي مستحكم در برابر برنامه هاي استعمار جهاني به شمار مي رود كه هنوز هم مي خواهد ملت ها را اسير فرهنگ و تمدن و خود نگه دارد تا آن­ها خودشان نتوانند به استقلال علمي و صنعتي و خودآگاهي و خود­انديشي برسند و هم تنها در پناه اين فرهنگ است كه مي­توان بي­فساد و بي­فحشا جامعه­ي سالم داشت و در عرصه­هاي مختلف جامعه فعال، مؤثر و مفيد بود.

اينك بر ماست كه در تحكيم و تقويت اين ارزش والاي احيا شده، بكوشيم و به آن­هايي كه هنوز بيدار نشده­اند، بفهمانيم كه دامن پاك حجاب، از آلودگي­هاي خيالي ونقص­ها و عيب­هاي وهمي، پاك و منزه است. و در عين حال، فوايدي دارد كه شرح و بيان آنها، حتي براي زنان آگاه و انقلابي نيز مفيد است.

دامنه­ي تحقيق مورد بحث حجاب از ديدگاه قرآن و سنت مي­باشد و همچنين از عوامل و مفاسد و راه هاي مبارزه با عوامل بي حجابي و بد حجابي نيز در اين تحقيق بحث شده است.

روش انجام اين تحقيق­، روش كتابخانه­اي بوده و منابع مورد استفاده در اين تحقيق كتاب­هاي دست اول و دست دوم است.

كليد­ واژه­ها: حجاب، جيب، زينت، جلباب، خمار، تبرج

 بعد از ظهر روز دوازدهم تير ماه 1367 آسمان آبي و پهناور خليج فارس شاهد فاجعه­ي عظيم و جانگدازي بود كه فجيع­ترين و بي­­­شرمانه­ترين جنايت تاريخ لقب گرفت و آنقدر فاجعه غم­انگيز، جگرسوز، وحشتناك و دهشت­آور بود كه از شنيدن آن تمامي ديده­ها به گريه افتادند و همه دلها به عزا نشستند و سرتاسر ايران، يك پارچه عزا، گريه، شيون و زاري شد.

فاجعه چنين بوقوع پيوست­: هواپيماي مسافربري جمهوري اسلامي ايران در ساعت دو بعداز ظهر 12/4/67 از فرودگاه بندر عباس به مقصد دبي به پرواز درآمد، اين هواپيما 290 سرنشين داشت كه پس از ده دقيقه پرواز از  باند فرودگاه، مورد اصابت دو موشك قرار گرفت و290 سرنشين، وسط زمين و آسمان با هواپيما تكه تكه و ذره ذره شدند.

عمق فاجعه و پليدي و درندگي جنايت از اينجا آشكار و ظاهر مي­شود كه عده­اي نوزاد و كودك بي­گناه آرام و راحت در دامن گرم و پرمهر مادران خود در فضاي هواپيما به خواب ناز فرو­رفته بودند و عده­اي زن و مرد و پير و جوان بر صندلي­هاي هواپيما ساكت و آرام تكيه داده بودند، در آرزوي رسيدن به مقصد دقيقه شماري مي­كردند، اين كودكان معصوم و انسانهاي بي­گناه در وسط آسمان، جايي كه هيچ پناهگاه، مخفيگاه و سنگري وجود ندارد با انفجار دو موشك به طور وحشتناك و غير منتظره منفجر مي­شوند، آتش مي­گيرند و تكه و پاره مي­شوند.

 اين دو موشك به وسيله خونخوار قرن، شيطان بزرگ، آمريكاي جنايتكار منبع فساد و تباهي شليك شد. آمريكا مربي و پرورش دهنده تمامي جنايتكاران و آدمخواران و تروريستهاي حرفه­اي در سراسر جهان با انجام اين فاجعه جانگداز و وحشتناك پرده از چهره کريه، خونخوار و درنده خود برداشت و آن ذات درنده­خو، وحشي و تجاوزگر خود را آشكار ساخت و براي هميشه ثابت كرد كه نه فقط دشمن اسلام و انقلاب اسلامي ايران است بلكه دشمن انسانيت و بشريت است.

شهيد اميد علي بندي همراه با هفت فرزند، همسر و خواهر زن خود، جمعاً ده تن از يك خانواده و اهل گراش بودند. آنها ساعت دو بعد از ظهر روز 12/4/1367 در فرودگاه بندر عباس سوار بر هواپيما شدند تا به دبي عزيمت كنند اين ده تن جزء 290 سر­نشينی بودند كه در آسمان نيلگون خليج فارس به وسيله حمله وحشيانه آمريكاي تجاوزگر با اصابت دو موشك در ميان هواپيما به شهادت رسيدند. از ميان 290 سرنشين بيشترين اعضاء يك خانواده كه به شهادت رسيد همين خانواده بندي است كه مظلومانه به شهادت رسيدند.

1-­­­­شهيد اميد علي بندي در تاريخ 7/10/1323 در خانواده­اي زحمتكش و متدين متولد شد از كودكي با زحمت و تنگدستي بزرگ مي­شود و به سن نوجواني كه مي­رسد جهت امرار معاش و تأمين نيازمنديهاي زندگي، روانه دبي مي­­گردد. بعد از چند سال، تشكيل خانواده مي­دهد و با­ زحمت، فعاليت و كار، زندگي خود را مي­گذراند.

محل كار و تجارت شهيد بندي در دبي بود و طبق معمول بعد از چندين ماه و گاهي تا يك سال و بيش از آن كه در دبي كار مي­­كرد جهت ديدار خانواده و آسايش و سكونت به وطن خود (گراش) باز مي­گشت در اوقاتي كه در گراش بود در نهضت سواد­آموزي شركت مي­كرد و به همين خاطر از سواد خواندن و نوشتن تا حدي بر­خوردار بود.

شخصي متين، آرام و با وقار بود و پاي بند به احكام و مباني اسلام، متدين به مذهب بود. او در مجالس عزاداري امام حسين(عليه السلام) و محافل مذهبي شركت مي­كرد تا اينكه در تاريخ 12/4/67 به دست جنايتكاران آمريكائي بر فراز خليج فارس به شهادت رسيد.

2- شهيده فاطمه نساء اژدهايي همسر شهيد اميد علي بندي در تاريخ يكم بهمن ماه 1329 در گراش متولد شد. اين شهيد داراي نه فرزند بود كه هفت تن از آنان همراه با خود او به شهادت رسيدند. شهيد فاطمه نساء زن عفيف و متديني بود كه با رسيدن به كارهاي خانه و انجام دادن امور داخلي خانواده به بزرگ كردن و تربيت نمودن فرزندان خود پرداخت و همراه با همسر و خواهر و فرزندان خود به شهادت رسيد.

3- شهيد حسن بندي فرزند شهيد اميد علي بندي در تاريخ يكم فروردين ماه 1353 در گراش متولد شد. او در دامان پدر و مادر خود تربيت يافت در سن 7 سالگي به مدرسه رفت.

اين شهيد بزرگترين فرزند خانواده است كه به شهادت رسيد. مقطع ابتدايي را با موفقيت به پايان رساند و به مدرسه راهنمائي شهيد سعادت راه يافت. زماني كه شهيد شد سوم راهنمائي مدرسه شهيد سعادت را گذرانده بود. چهارده ساله بود كه به شهادت رسيد.

4- شهيده شهناز بندي در تاريخ يازدهم آذر ماه 1354 در خانواده­اي پاك و متدين متولد شد. دختري ساكت و نجيب و عفيف بود در سن 7 سالگي به مدرسه رفت. مقطع ابتدائي را با موفقيت به پايان رساند، سپس در مدرسه راهنمائي دخترانه فاني­زاده ثبت نام كرد. زماني كه شهيد شد دوم راهنمائي را به پايان رسانده بود. سيزده ساله بود كه به شهادت رسيد.

5- شهيد محمود بندي در تاريخ سي­ام شهريور ماه 1356 متولد شد. هفت ساله بود که در مدرسه ابتدائي سليمي ثبت نام كرد، چهارم ابتدائي را به پايان رساند، يازده ساله بود كه همراه پدر، مادر، برادران و خواهران خود به شهادت رسيد.

6-شهيده معصومه بندي در تاريخ دهم آبان ماه 1360 در گراش متولد شد، در دامان پر مهر پدر و مادر خود تربيت يافت. سال 1366 در دبستان دخترانه قائدي ثبت نام كرد، كلاس اول ابتدائي را به پايان رساند هفت ساله بود كه همراه پدر، مادر، برادران و خواهران خود شهيد شد.

7- شهيده اعظم بندي در تاريخ پانزدهم دي ماه 1362 در گراش متولد شد كودكي شيرين و خندان بود،  پنج ساله بود و قبل از ورود به مقطع ابتدایی به شهادت رسيد.

8- شهيد محمد بندي در تاريخ پانزدهم ديماه 1364 متولد شد. بچه­اي زيرك و مهربان بود. در زمان شهادتش سه ساله بود.

9- شهيد مجيد ­بندي كوچكترين شهيد اين خانواده در تاريخ دهم خرداد 1366 متولد شد. اين نوزاد شيرخوار يكي از آن كودكان معصوم و بي­گناهی بود كه در دامن مادرش در حاليكه به خواب فرو رفته بود در آتش قهر، تجاوز و طغيان آمريكاي جنايتكار سوخت و تكه تكه شد. در تاريخ 12/4/1367 به شهادت رسيد يعني در زمان شهادتش سیزده ماهه بود .

10-شهيده شهري اژدهايي در سال 1331 در گراش متولد شد. اين شهيد خواهر شهيده فاطمه نساء اژدهايي و همسر مرحوم محمد غلامي بود. او فرزندي نداشت، زن عفيف، محجبه و پاكدامني بود به خانه­داری مي­پرداخت همراه با خواهر و خواهر­زادگان خود در سانحه دلخراش و جانگداز هواپيما بر اثر حمله متجاوزين غاصب آمريكائي به درجه رفيع شهادت نائل آمد.

                          سيد عباس معصومي، سيماي وارستگان ص324-325

تبليغ از ديدگاه قرآن و سنت                                       ليلا حسني - دانش آموخته سطح 2

موضوع اصلي اين تحقيق تبليغ از ديدگاه قرآن وسنت است. تبليغ از ماده بلغ اشتقاق يافته كه در لغت به معناي رساندن مي باشد. قرآن كريم به مسأله تبليغ اهميت زيادي داده و به پيامبر -صلي الله عليه وآله وسلم- دستور مي­دهد كه وظيفه­ي تو تبليغ است سپس مردم را خطاب قرار مي­دهد كه بايد از هر طائفه­ي شما، گروهي كوچ كنند تا احكام دين را فرا گرفته و تبليغ كنند.

دعوت به توحيد، دعوت به معاد و دعوت به نبوت، دعوت به مكارم اخلاق­، دعوت به عبادت و خالص شدن براي خدا از جمله رسالت­هاي مبلغ است.

مبلغ بايد از نظر علمي دين­شناس، زمان­شناس، مكان­شناس و مردم­شناس باشد و از نظر عملي داراي وي‍ژگي­هايي باشد، از جمله: اخلاص، شجاعت، قاطعيت، ايمان به هدف، تواضع و فروتني، تطبيق گفتار وعمل. ابزار تبليغ منحصر در قلم و دفتر وسخن نيست وشامل ابزارهاي تصويري و عمل فرد نيز مي­شود كه بايد از ابزارهاي تبليغاتي فراگير و بروز نيز در پيشرفت اهداف استفاده كرد.

شيوه­هاي تبليغي بارز كه در قرآن به آن اشاره شده از جمله: تحريك عواطف، سؤال كردن از مخاطب، تلقين، استفاده از هنر، قصه­گويي و… است. يك مبلغ بايد آداب تبليغ از جمله شروع با نام خدا، متصل به وحي، حق گويي، پاك و دلپسند بودن و… را رعايت كند و از آفاتي مانند ضعف اخلاص، ناهمگون بودن قول و عمل، ضعف علمي، تفسير به رأي و… كه دامن گير مبلغ مي شوند بپرهيزد. بنابراين يك مبلغ بايد داراي خصوصياتي مانند تواضع وفروتني، صبر و استقامت و… باشد و در انتخاب روش صحيح، معصومان را الگوي خود قرار داده و شيوه­هاي ايشان را بكار گيرد .

واژگان كليدي: تبليغ، دين، قرآن و سنت .