سالمندان، نعمتي فراموش شده

9 آبان ماه به مناسبت روز تكريم بازنشستگان

سالمندي موهبتي است الهي و سالمند اگر چه خسته راه است، ولي تجربه­هايش از بزرگ ترين گنجينه­هاست. وي اگر چه نحيف و شكننده است، ولي كوله باري انسان ساز بر دوش دارد. سالمند در غروب زندگي اين جهان خويش طلوع كرامت، انسانيت وعزت و جاوداني را به تماشا نشسته است. او گوهري گرانبها در صف زندگي و صندوقچه اسرار تاريخ است، از نگاه نافذش بصيرت مي­درخشد، ديده ديدارش به آنچه خداوند خواسته است مي­نگرد و قلبش جز محبت و ياد خدا چيزي در خود ندارد. بر ماست كه ديدگان اشكبار و دل اميدوارش را پاس داريم و دعاي خيرش را كه مايه بركت است، بدرقه راهمان سازيم.

جلوه­اي از نور الهي

انسان در آغاز موجودي بس ناتوان است كه با شگفتي دوره­هاي رشد را پي در پي مي­پيمايد. در جواني به كمال توانايي جسمي و در ميان سالي به پختگي روحي مي­رسد، آنگاه سير نزول را پيش مي گيرد و به جايي بر مي­گردد كه بوده است. قرآن كريم در اين باره مي­فرمايد كه خداوند شما را آفريد و پس از آن نيرو بخشيد، سپس شما را در ناتواني و پيري قرار داد و هر چه بخواهد مي­آفريند و داناي تواناست.

در روايات، سالمندي جلوه­اي از نور الهي دانسته شده است. عزت مندي، سپيدمويي و سالمندي از آن روست كه سالمند رسالت انساني خويش را در اين روزگار پرآشوب به شايستگي انجام داده و اينك با انبوهي از تجربه­هاي گرانسنگ در كنار ديگران قرار دارد. ديدگان دانشمندان در مورد كهنسالي وسالمندي چنين مي­گويد:«بشريت، پيشرفت اخلاقي خود را مديون سالمندان است. در كهنسالي انسان بهتر و فرزانه مي­شود وتجربه­هاي خود را به نسل­هاي آينده انتقال مي­دهد. بدون كهنسالي انسان راكد مي­ماند.

اسكينر، روانشناس معروف نيز در اين باره مي­گويد:«سالخوردگي تا حدي شبيه سرزمين ديگر است، اگر پيش از سفر به اين سرزمين، خود را آماده اين سفر كرده باشيد در آنجا به شما خوش مي­گذرد.

قدرشناسي از سالمندان

بيا تا قدر يكديگر بدانيم                             كه تا نا گه زيكديگر نماميم

شايسته است فرزندان و افراد خانواده بنا بر سفارش قرآن كريم و پيشوايان ديني سالمند را در جايگاه واقعي­اش يعني، خانواده نگهداري كنند. قدرشناسي از سالمندان همان رفتار درست و محترمانه وشناخت نياز روحي آنان است. از ضروري­ترين نيازهاي سالمندان محبت و توجه است . هر قدر آنها از نظر مادي بي­نياز باشند، نياز به محبت و توجه به ايشان را نبايد ناديده گرفت.

قدرشناسي به صورت احترام با سخن گفتن از روي مهر، مشاوره با آنان در امور مختلف زندگي، برطرف ساختن مشكلات انسان و نيز در مواردي با مقدم داشتن آنان بر خود، بروز مي­كند.

منبع:فصلنامه فرهنگي، اجتماعي، شماره 12،ص65