در قيام نوزدهم دي 1356 ه ش قم، واكنش سريع طلاب و روحانين، همراهي و حمايت مراجع بزرگ و به دنبال آن پيوستن اقشار و توده­هايي مردمي به آنان، منجر به آغاز تسلسلي بي­پاياني از تظاهرات و سركوب­هايي شد كه شاه را تضعيف و نابود كرد.

قيام مردم قم، در حقيقت شروع اوج گيري انفلاب اسلامي بود. تعداد زيادي از روحانيون مشهور و مبارز به شهرهاي مختلف تبعيد شدند. اين عمل رژيم، باعث گسترش انقلاب و ابلاغ پيام آن در مناطق مختلف كشور گرديد.

امام (ره) در اولين موضع گيري در زمينه­ي قيام نوزدهم دي 1356 ه ش مردم قم، طي سخنراني تند و بسيار مهم و هوشيارانه در مسجد شيخ انصاري نجف اشرف، به شخص شاه و رژيم سلطنتي پهلوي و اعمال و اقدامات ضد ديني اسلامي و سياست هاي مخرب دولت حمله كرد و براي چندمين بار، شخص شاه را كانون توطئه­ها و مسئول اصلي تمام جنايات معرفي نمود.

امام (ره) در پيامي كه بعد از اين فاجعه خطاب به ملت ايران فرستاد، ابتدا از تمامي گروههاي مردمي از جمله روحانيون مبارز و انقلابي ايران، دانشگاهيان وملت ايران به دليل ايستادگي ومقاومت دو اوج اختناق وفشار در برابر سياست­هاي ضد اسلامي رژيم و حمايت از اسلام و دين، تشكر و قدرداني كرد و قيام مردم قم را امتداد نهضت 15 خرداد قلمداد كرد.

منبع: مواضع امام خميني(ره) در برابر نظام سياسي پهلوي و نهادهاي آن ،ص188