بعد از ظهر روز دوازدهم تير ماه 1367 آسمان آبي و پهناور خليج فارس شاهد فاجعه­ي عظيم و جانگدازي بود كه فجيع­ترين و بي­­­شرمانه­ترين جنايت تاريخ لقب گرفت و آنقدر فاجعه غم­انگيز، جگرسوز، وحشتناك و دهشت­آور بود كه از شنيدن آن تمامي ديده­ها به گريه افتادند و همه دلها به عزا نشستند و سرتاسر ايران، يك پارچه عزا، گريه، شيون و زاري شد.

فاجعه چنين بوقوع پيوست­: هواپيماي مسافربري جمهوري اسلامي ايران در ساعت دو بعداز ظهر 12/4/67 از فرودگاه بندر عباس به مقصد دبي به پرواز درآمد، اين هواپيما 290 سرنشين داشت كه پس از ده دقيقه پرواز از  باند فرودگاه، مورد اصابت دو موشك قرار گرفت و290 سرنشين، وسط زمين و آسمان با هواپيما تكه تكه و ذره ذره شدند.

عمق فاجعه و پليدي و درندگي جنايت از اينجا آشكار و ظاهر مي­شود كه عده­اي نوزاد و كودك بي­گناه آرام و راحت در دامن گرم و پرمهر مادران خود در فضاي هواپيما به خواب ناز فرو­رفته بودند و عده­اي زن و مرد و پير و جوان بر صندلي­هاي هواپيما ساكت و آرام تكيه داده بودند، در آرزوي رسيدن به مقصد دقيقه شماري مي­كردند، اين كودكان معصوم و انسانهاي بي­گناه در وسط آسمان، جايي كه هيچ پناهگاه، مخفيگاه و سنگري وجود ندارد با انفجار دو موشك به طور وحشتناك و غير منتظره منفجر مي­شوند، آتش مي­گيرند و تكه و پاره مي­شوند.

 اين دو موشك به وسيله خونخوار قرن، شيطان بزرگ، آمريكاي جنايتكار منبع فساد و تباهي شليك شد. آمريكا مربي و پرورش دهنده تمامي جنايتكاران و آدمخواران و تروريستهاي حرفه­اي در سراسر جهان با انجام اين فاجعه جانگداز و وحشتناك پرده از چهره کريه، خونخوار و درنده خود برداشت و آن ذات درنده­خو، وحشي و تجاوزگر خود را آشكار ساخت و براي هميشه ثابت كرد كه نه فقط دشمن اسلام و انقلاب اسلامي ايران است بلكه دشمن انسانيت و بشريت است.

شهيد اميد علي بندي همراه با هفت فرزند، همسر و خواهر زن خود، جمعاً ده تن از يك خانواده و اهل گراش بودند. آنها ساعت دو بعد از ظهر روز 12/4/1367 در فرودگاه بندر عباس سوار بر هواپيما شدند تا به دبي عزيمت كنند اين ده تن جزء 290 سر­نشينی بودند كه در آسمان نيلگون خليج فارس به وسيله حمله وحشيانه آمريكاي تجاوزگر با اصابت دو موشك در ميان هواپيما به شهادت رسيدند. از ميان 290 سرنشين بيشترين اعضاء يك خانواده كه به شهادت رسيد همين خانواده بندي است كه مظلومانه به شهادت رسيدند.

1-­­­­شهيد اميد علي بندي در تاريخ 7/10/1323 در خانواده­اي زحمتكش و متدين متولد شد از كودكي با زحمت و تنگدستي بزرگ مي­شود و به سن نوجواني كه مي­رسد جهت امرار معاش و تأمين نيازمنديهاي زندگي، روانه دبي مي­­گردد. بعد از چند سال، تشكيل خانواده مي­دهد و با­ زحمت، فعاليت و كار، زندگي خود را مي­گذراند.

محل كار و تجارت شهيد بندي در دبي بود و طبق معمول بعد از چندين ماه و گاهي تا يك سال و بيش از آن كه در دبي كار مي­­كرد جهت ديدار خانواده و آسايش و سكونت به وطن خود (گراش) باز مي­گشت در اوقاتي كه در گراش بود در نهضت سواد­آموزي شركت مي­كرد و به همين خاطر از سواد خواندن و نوشتن تا حدي بر­خوردار بود.

شخصي متين، آرام و با وقار بود و پاي بند به احكام و مباني اسلام، متدين به مذهب بود. او در مجالس عزاداري امام حسين(عليه السلام) و محافل مذهبي شركت مي­كرد تا اينكه در تاريخ 12/4/67 به دست جنايتكاران آمريكائي بر فراز خليج فارس به شهادت رسيد.

2- شهيده فاطمه نساء اژدهايي همسر شهيد اميد علي بندي در تاريخ يكم بهمن ماه 1329 در گراش متولد شد. اين شهيد داراي نه فرزند بود كه هفت تن از آنان همراه با خود او به شهادت رسيدند. شهيد فاطمه نساء زن عفيف و متديني بود كه با رسيدن به كارهاي خانه و انجام دادن امور داخلي خانواده به بزرگ كردن و تربيت نمودن فرزندان خود پرداخت و همراه با همسر و خواهر و فرزندان خود به شهادت رسيد.

3- شهيد حسن بندي فرزند شهيد اميد علي بندي در تاريخ يكم فروردين ماه 1353 در گراش متولد شد. او در دامان پدر و مادر خود تربيت يافت در سن 7 سالگي به مدرسه رفت.

اين شهيد بزرگترين فرزند خانواده است كه به شهادت رسيد. مقطع ابتدايي را با موفقيت به پايان رساند و به مدرسه راهنمائي شهيد سعادت راه يافت. زماني كه شهيد شد سوم راهنمائي مدرسه شهيد سعادت را گذرانده بود. چهارده ساله بود كه به شهادت رسيد.

4- شهيده شهناز بندي در تاريخ يازدهم آذر ماه 1354 در خانواده­اي پاك و متدين متولد شد. دختري ساكت و نجيب و عفيف بود در سن 7 سالگي به مدرسه رفت. مقطع ابتدائي را با موفقيت به پايان رساند، سپس در مدرسه راهنمائي دخترانه فاني­زاده ثبت نام كرد. زماني كه شهيد شد دوم راهنمائي را به پايان رسانده بود. سيزده ساله بود كه به شهادت رسيد.

5- شهيد محمود بندي در تاريخ سي­ام شهريور ماه 1356 متولد شد. هفت ساله بود که در مدرسه ابتدائي سليمي ثبت نام كرد، چهارم ابتدائي را به پايان رساند، يازده ساله بود كه همراه پدر، مادر، برادران و خواهران خود به شهادت رسيد.

6-شهيده معصومه بندي در تاريخ دهم آبان ماه 1360 در گراش متولد شد، در دامان پر مهر پدر و مادر خود تربيت يافت. سال 1366 در دبستان دخترانه قائدي ثبت نام كرد، كلاس اول ابتدائي را به پايان رساند هفت ساله بود كه همراه پدر، مادر، برادران و خواهران خود شهيد شد.

7- شهيده اعظم بندي در تاريخ پانزدهم دي ماه 1362 در گراش متولد شد كودكي شيرين و خندان بود،  پنج ساله بود و قبل از ورود به مقطع ابتدایی به شهادت رسيد.

8- شهيد محمد بندي در تاريخ پانزدهم ديماه 1364 متولد شد. بچه­اي زيرك و مهربان بود. در زمان شهادتش سه ساله بود.

9- شهيد مجيد ­بندي كوچكترين شهيد اين خانواده در تاريخ دهم خرداد 1366 متولد شد. اين نوزاد شيرخوار يكي از آن كودكان معصوم و بي­گناهی بود كه در دامن مادرش در حاليكه به خواب فرو رفته بود در آتش قهر، تجاوز و طغيان آمريكاي جنايتكار سوخت و تكه تكه شد. در تاريخ 12/4/1367 به شهادت رسيد يعني در زمان شهادتش سیزده ماهه بود .

10-شهيده شهري اژدهايي در سال 1331 در گراش متولد شد. اين شهيد خواهر شهيده فاطمه نساء اژدهايي و همسر مرحوم محمد غلامي بود. او فرزندي نداشت، زن عفيف، محجبه و پاكدامني بود به خانه­داری مي­پرداخت همراه با خواهر و خواهر­زادگان خود در سانحه دلخراش و جانگداز هواپيما بر اثر حمله متجاوزين غاصب آمريكائي به درجه رفيع شهادت نائل آمد.

                          سيد عباس معصومي، سيماي وارستگان ص324-325