به گزارش پایگاه خبری اطلاع‌رسانی حوزه‌های علمیه خواهران،«زینب فقیهی» مدیر مدرسه علمیه خواهران الزهرا علیها السلام گراش، اظهار داشت: اگر اسلام در مخاطره باشد و زمینه برای قیام مفید باشد، قیام با علم به شهادت، یک وظیفه دینی برای همه است و قیام امام حسین(ع) این‌چنین بود.
وی افزود: از خطبه‌های امام حسین(ع) روشن می‌شود که دین اسلام در خطر شدید قرار داشته است امام می‌فرمایند: من برای اخلال و افساد و ظلم قیام نکرده‌ام بلکه قیام من به خاطر امر به معروف و نهی از منکر و نشان دادن راه رسول اکرم(ص) و پدرم امیرالمومنین(ع) و اصلاح مفاسد در امت جدم می‌باشد.
خانم فقیهی خاطر نشان کرد: قیام ابی عبدالله(ع) انقلاب نظامی نبود بلکه نمونه یک انقلاب سیاسی و عاطفی و تبلیغی بود؛ امام حسین(ع) نمی‌خواست شخص یزید و یزیدها را بردارد بلکه می‌خواست شخصیت یزید و بنی امیه و بنی مروان‌ها را نابود کند.
وی افزود: امام حسین(ع) قیام کرد تا آن واجب بزرگی را که عبارت از تجدید بنای نظام و جامعه اسلامی یا قیام در مقابل انحرافات بزرگ در جامعه اسلامی است انجام دهد. خود قیام یک مصداق بزرگ امر به معروف و نهی از منکر است.
خانم فقیهی بیان کرد: قیام گاهی به نتیجه حکومت می‌رسد مانند انقلاب اسلامی ایران که امام خمینی موفق به تاسیس حکومت اسلامی شد و امام حسین(ع) برای این نتیجه آماده بود و گاهی به نتیجه شهادت می‌رسد که البته حضرت برای این کار هم آماده بود.
وی افزود: بنابراین کسانی که گفته‌اند هدف امام؛ تشکیل حکومت بود و یا بعضی گفته‌اند هدف امام شهادت بود در پاسخ باید گفت آن‌ها میان هدف و نتیجه, خلط کرده‌اند هدف این‌ها نبود بلکه هدف دیگری داشت منتهی رسیدن به آن هدف دیگر حرکتی می‌طلبید که یکی از دو نتیجه حکومت یا شهادت را داشت.
مدیر مدرسه علمیه خواهران الزهرا علیها السلام گراش بیان کرد: در واقع هدف اصلی آن بزرگوار عبارت بود از انجام دادن یک واجب عظیم از واجبات دین، که آن واجب عظیم را هیچ کس قبل از امام حسین انجام نداده بود و آن اصلاح نظام اسلامی و نجات جامعه از سقوط بود.
وی افزود: حرکت بعدی و موج دوم، اسارت خاندان اهل بیت بود؛ آن‌ها با افشاگری خود، موج عظیمی را در کوفه و شام بلکه در همه ممالک اسلامی ایجاد کرده‌اند تا آن‌جا که گفته‌اند بعد از قیام حضرت بیش از بیست انقلاب بوجود آمد که به دست عباسیان برچیده شد.
خانم فقیهی خاطر نشان کرد: موج و حرکت سوم که تا به امروز ادامه داشته است، موج عزا و نوحه سرایی، گریه و سینه زنی و زیارت امام حسین(ع) است؛ عزاداری علاوه بر اینکه روش شهادت و فداکاری و ایثار را به انسان می‌آموزد باعث زنده نگه داشتن ولایت و زنده نگه داشتن خون حسین است.