،«کبری کلانتر زاده» استاد حوزه گراش، در نشست صالحین که در مدرسه علمیه خواهران الزهرا (س) گراش برگزار شد اظهار داشت: واژه‌ی زیّ در قرائت مشهور قرآن به کار نرفته است؛ اما در سخن پیشوایان معصوم مکرر دیده می‌شود این واژه تنها درباره انسان به کار می‌رود و در خصوص لباس نیز، کاربرد فراوان‌تری دارد. زیّ طلبگی یعنی نمای ظاهری طلبه، حیات طلبگی و زیست متناسب با او است.
وی افزود: طلبگی سلسله‌ای است متصل به عالمان بزرگ، امامان و پیامبران؛ نسب‌نامه‌ی طلاب به مردان بزرگ تاریخ منتهی می‌شود طلبه از نظر صنفی و شغلی از تبار پیامبران(ص) است و وظایفی که آن‌ها بر دوش داشته‌اند و خدمتی که در جامعه انجام می‌داده‌اند برعهده دارد.
استاد حوزه گراش گفت: طلبه باید در رفتار اجتماعی‌اش همه قواعد و مقررات اخلاقی را مراعات کند، هر رفتاری که سبک تلقی می‌شود یا طلبه را به نا اهلان شبیه گرداند و او را در موضع تهمت قرار دهد یا مانع انجام دادن رسالت طلبگی باشد باید ترک شود.
وی بیان کرد: سطح زندگی طلبه باید در میزان هزینه‌ها فاصله زیادی با مردم نداشته باشد نه از سطح متوسط مردم به اندازه‌ای بالاتر رود که در چشم آنان از اشراف تلقی شود و نه در صورت امکان چنان پایین‌تر باشد که نگاه ترحم آمیز دیگران را برانگیزد.
استاد حوزه گراش خاطر نشان کرد: از طلبه انتظار نمی‌رود که در پایبندی به احکام و عمل به آن کوتاهی کند، انجام دادن هر کار حرام یا مکروهی در منظر دیگران علاوه بر تنزل روحی و دوری از خدا باعث سلب اعتماد و کاهش تاثیر سخن ایشان خواهد بود.
وی افزود: اگر ما از زیّ طلبگی خارج بشویم، خوف این است که یک شکستی به روحانیت بخورد و شکست به روحانیت شکست به اسلام است، اسلام به استثنای روحانیت محال است که به حرکت خودش ادامه بدهد.