وظايف والدين در برابر دختر

والدين دختران وظيفه دارند:

• 1- موجبات رشد و بالندگي دختران خود را فراهم كنند.
• 2- مهربان و صبور باشند و از خشونت اجتناب كنند و در مواقع لازم، خطاهايشان را ببخشند.
• 3- در برخورد­ها اعتدال را رعايت نمايند.
• 4- نيازها و مشكلات آنان را درك كنند و براي تأمين نيازهايشان تلاش كنند.
• 5- با راهنمايي و هدايت دختران خود، الگوي مناسبي براي آنها باشند.امر ونهي آنها، نبايد همراه با زورگويي و خشونت باشد، بلكه بايد با منطق و دليل باشد.
• 6- والدين بايد خيرخواهي و صداقت خود را براي آنها به اثبات برسانند.
• 7- از آنجا كه والدين، امانت دار اين گل­ها هستند، بايد با تمام وجود از اين گل­ها حفاظت كنند و آنچه مصلحت آنهاست، انجام دهند.

هشدارها

زندگي، صحنه­ي عبرت ها و كسب تجربه هاست.بايد حادثه­ها را با تأمل و درنگ بنگريم و هرگز اجازه ندهيم تا يك شكست، چند بار تكرار شود. دام گستران و فريب كاران همواره به سراغ كساني مي­روند كه از تجربه وآگاهي كمتري برخوردارند تا زمينه­ي سقوط آنها را فراهم كنند.

امام علي (عليه السلام)فرمود:«مَنْ قَلَّتْ تَجْرِبَتهُ خُدِعَ، وَمنْ كَثُرَتْ تَجْرِبَتُه قَلَّتْ غَرَّتُهُ».

«آن كه تجربه اش اندك است، فريب مي­خورد. و آن كه تجربه­اش بسيار است، كمتر فريب مي­خورد.»

آنها كه زمينه­هاي شكست ديگران را مطالعه نموده­اند، هميشه جانب احتياط را رعايت مي­كنند تا از آسيبها در امان باشند. لازم نيست كه همه چيز را خود انسان تجربه كند، بلكه بايد از حاصل تجربيات ديگران چه در شكستها و چه در موفقيتها و پيروزيها استفاده كند. اين تجربه ها از دانش نيز برتر و ارزنده تر است.

كسي كه درراه خطا گام بر ميدارد و همواره در برابر پندها و هشدارهاي دلسوزانه صاحبان تجربه، مي­گويد: «مي­خواهم خود تجربه كنم» همچون كسي است كه زيان و خطر غذاي مسموم يا آفات برنامه­اي غلط را به وضوح مي­بيند ولي باز سراغ كانون خطر مي­رود.

(منبع:كتاب براي ريحانه، محمود اكبري، ص17-16)