ای فدایی اسلام و دین ای فریادگر نسلی بیدار و سر بلند کدامین پنجره را به سوی آبی حماسه تو بگشاییم و با کدامین گوش صدای گام های استوارت را که بر گوش های نا شنوای تاریخ سیلی می زند بشنوم تو مردی از مردستان خدا بودی و دل مردان خدا ست که راه به جایی دارد آتش کلامت حصارهای پوشالی طاغوت را می سوزاند و نفیر گلوله ات آرامش و قرار را از چشمان شب پرستشان می زدود راهی جز خشکاندن حنجره سبز تو و کوچ دادن پرستو سلام خدا بر آخرین تکبیرت که بر موجی از خون نشست و پایه های طاغوت را لرزاند . های خوکرده  به کلامت نداشتند اما طنین آخرین تکبیر تو چنان برقی در خرمن ستم مداران تاریخ افکند که تا قیامت  از تکبیر و تکبیر گویان وحشت دارند