« حجت‌الاسلام مهدی جعفری» نماینده ولی فقیه سپاه گراش اظهار داشت: حسد از صفات نکوهیده‌ای است که زیان‌های بی‌شماری به دنبال دارد. حسد یعنی انسان بخواهد نعمت و کمالی را که در شخصی وجود دارد از بین برود. شخص حسود قبل از آن‌که به دیگری زیان برساند به خود زیان رسانده است. حسد در هر حال حرام است جز در مورد نعمتی که نصیب کافر یا فاجر شده و بوسیله آن، فساد و فتنه انگیزی می‌کند و وسایل آزار خلق را فراهم می‌کند. در این‌گونه موارد اشکال ندارد که انسان خواهان زوال نعمت باشد.
وی افزود: یکی از زیان‌های خطرناک آن کشاندن انسان به کفر و بی‌دینی است. از نظر قرآن و روایات تنها چیزی که مانع شد بسیاری از دشمنان اسلام مانند مشرکان و یهودیان زمان رسول خدا(ص) و مسیحیان، دین مقدس اسلام را نپذیرند حسد و رشکی بود که به پیامبر بزرگوار اسلام می‌بردند.
حجت‌الاسلام جعفری خاطرنشان کرد: این خصلت زشت برای آن‌ها به صورت عقده‌ای در آمده بود با این‌که برای آن‌ها آشکار شده بود گاه و بی گاه آن را اظهار می‌کردند. حسد مانع و حجابی برای درک عقلانی است؛ چنان‌چه پس از رسول خدا(ص) نیز انگیزه اساسی و سبب اصلی انکار خلافت و ولایت امیرالمومنین(ع) همان حسدی بود که نسبت به آن حضرت و خاندان پاکش داشتند این خصلت زشت سبب شد که مقام شامخ رهبری عالم اسلام به دست نا اهلان بیفتد و حضرت علی(ع) و فرزندانش خانه نشین شوند و آن همه جنایت به نام اسلام و مسلمین صورت گیرد.
وی بیان کرد: حسد انسان را از پذیرفتن حقایق باز می‌دارد و در نتیجه او را در سیاه چال گمراهی و وادی ضلالت می‌اندازد همچنان که در مورد عدم پذیرش حق، سوزاندن ریشه‌ی سعادت انسان، بیرون بردن آدمی از جاده دین و آیین و سعادت نیز موثر است. بسیاری از ائمه سبب سجده نکردن شیطان به آدم و رانده شدنش از درگاه حق را حسد دانسته‌اند. امام علی(ع) فرمود: حسد، نافرمانی شیطان بزرگ بود. عداوت و دشمنی، کبر، تعجب، ترس از نرسیدن به مقصود، حب ریاست، خباثت درونی و بخل ذاتی نسبت به بندگان خدا، علل و اسباب حسد است.