« معصومه شكاري » استاد حوزه و دانشگاه اظهار داشت: فلسفه كفاره اين است كه چون آدمي به واسطه نافرماني دچار خسران و زيان شده، براي جبران همين خسران و زيان، فرد كفاره مي‌دهد. كفاره حالت بازدارندگي دارد. كساني كه در مواجه با گناه واقع مي‌شوند وقتي موارد كفاره را بدانند به طرف گناه نمي‌روند.
وي افزود: فلسفه ديگر آن، پاك شدن فرد گناه‌كار از گناه است.خداوند مي‌خواهد فرد در اين دنيا از گناهان پاك شود چون پاك شدن در اين دنيا بهتر از آخرت است خداوند وقتي سود و منافع بندگان را در نظر مي‌گيرد سود و منافع جمعي در نظر دارد چون افراد كفاره را به مردم فقير مي‌دهند در نتيجه خير اين كفاره به بندگان مي‌رسد.
خانم شكاري بيان كرد: تعلق كفاره عبارتند از: فرد مريض، پير و سالخورده، بارداري و شير دهي، كفاره تاخير و كساني‌كه عمدا افطار مي‌كنند.