مادري اندر كنار كعبه بر پاي ايستاده

سوي يزدانروي كرده بر حريمش سر نهاده

بر لبش آهي نشستهبر رخش اشكي فتاده

از همه بربسته چشم و دست استدعا گشاده

                                                                    كز زلال رحمتت اب حياتم بخش يا رب

                                                                   زين گرفتاري كه مي داني نجاتم بخش يا رب

اين علي باشد كه گيتي دارد از رويش طراوت

مخزن فضل است و دانش ،معدن جود وسخاوت

از رخش پيدا ولايت ،از لبش ريزد حلاوت

بر سر دست محمد مي كند قرآن تلاوت

                                                               آيت كبريو ذاتش مجمع الايات باشد

                                                             پيشگفتارش زبور و مصحف و تورات باشد