اگر می خواهی حس بخشندگی ات در راه خدا را تقويت کنی و تمرين کنی که از بخشندگان باشی يادت باشد که ادابی دارد :اول:اگر به دلت الهام شد به کسی کمک بکنی بدان که کنار همان الهام ابليس هم منتظر فاسد کردن نيت توست پس در اجرای تصميمت شتاب کن!دوم :تا فهميدی کسی نيازمند کمک توست منتظر نباش که سراغت بيايد و از تو چيزی را بخواهد و به خاطر آن خواستن شرمنده بشود …خودت به سراغش برو و نيازش را حدس بزن و بيش از آنچه می خواهد به او ببخش. سوم :وقتی می خواهی کمکی بکنی تلاش کن در يکی از روز های سال کنی .چهارم :اگر پای آبروی کسی در ميان نبود تلاش کن صدقه را آشکار بدهی تا ديگران هم مشتاق ياری کردن به ديگران شوند .پنجم: اگر به کسی کمک می کنی همان لحظه از ذهنت پاکش کن تا روزی که او را دوباره ديدی مدام از ذهنت نگذرد که روزی به او کمک کرده ای …بدتر از اين ,آن است که روزی به خاطر کمکت منت بگذاری.ششم:کمکت را با فروتنی و احترام به نيازمند بده…بگذار دست تو زير دست او باشد و او از کف دست تو بردارد .هفتم :به جایگاه فرد نگاه کن و شيوه ی مناسب شاًن اورا برای کمک انتخاب کن …شايد لازم باشد به آدمی که روزگاری خودش يار ديگران بودهنقدی کمک نکني.هشتم:هر کمکی به هر کسی کردی زود از دلتنگذردکه :عجب کار بزرگی کردم زيرا غرورکار تورا نابود خواهد کرد .نهم:اگر خواستی به کسی کمک بکنی پاکترين پول که  داری انتخاب کن تا برای او درد سری درست نکنی اگر هم هديه ای هم مي  بخشی بهترين را انتخاب کن و چيزی را نبخش که خودت به آن نيازی نداری .دهم:اگر توان داشتی طوری به فرد کمک کن که دوباره نيازمند کسی ديگر نشود و يکجا دستش پر شود .يازدهم: دستت را که وسيله شده و با آنکاری کرده ای که خدااز تو خشنود شده ,ببوس زيرا خداوند گفته دستی که از شما کمکی را می گيرد دست فقير نيست دست من است که می گيرم .دوازدهم:تاکمکی به کسی کردی و دلش شاد شد از او بخواه در همان حال برايت دعا کند زيراخدا دعاييرا که از زبان او برخيزد اجابت خواهد کرد. سيزدهم: اندازه طرف مقابل هم در نظر بگير مبادا به کسی بيش از اندازه حقيقی اش کمک کنی و کمکت هرزبرود.چهاردهم:ميان آدم های نيازمند اطرافت ببين کدام شان بيشتر از ديگران نيازمند کمکند…دست کسی را بگير که نيازمند تر است.