در این نشست «معصومه شکاری» استاد دانشکده معارف و علوم قرآن و استاد مدرسه علمیه خواهران الزهراء(س) گراش، اظهار داشت: امام خمینی(ره)، رهبر کبیر انقلاب، درباره ضرورت وحدت حوزه و دانشگاه بیان کردند: امروز یکی از ضروری‌ترین تشکل‌ها، بسیج دانشجو و طلبه است. طلاب علوم دینی و دانشجویان دانشگاه‌ها باید با تمام توان در مراکز خود از انقلاب و اسلام دفاع کنند. فرزندان بسیجی در این دو مرکز، پاسدار اصول تغییر ناپذیر نه شرقی نه غربی باشند، امروز دانشگاه و حوزه از هر محلی بیشتر به اتحاد و یگانگی احتیاج دارند.
وی افزود: مقام معظم رهبری(دام عزه)، راه‌کارهای وحدت حوزه و دانشگاه را این چنین تبیین کرده‌اند: در نظام اسلامی، علم و دین پا به پا باید حرکت کند. وحدت حوزه و دانشگاه یعنی این. وحدت حوزه و دانشگاه معنایش این نیست که حتما بایستی تخصص‌های حوزه‌ای در دانشگاه و تخصص‌های دانشگاهی در حوزه دنبال بشود نه، لزومی ندارد. اگر حوزه و دانشگاه به هم وصل و خوش بین باشند و به هم کمک بکنند و با یکدیگر همکاری نمایند، دو شعبه از یک مؤسّسه علم و دین هستند. این مؤسسه دو شعبه دارد: یک شعبه، حوزه‌های علمیه و شعبه دیگر، دانشگاه‌ها هستند . طلّاب و دانشجویان قدر یکدیگر را بدانند، با یکدیگر آشنا و مرتبط باشند، احساس بیگانگی نکنند، احساس خویشاوندی و برادری را حفظ کنند و روحانیون در دانشگاه‌ها عملاً کوشش کنند که نمونه‌های کامل عالم دین و طلبه علوم دینی را به طلّاب و دانشجویان ارائه بدهند و نشان بدهند که هر دو نسبت به یکدیگر؛ با حساسیت مثبت و با علاقه همکاری می‌کنند، این همکاری و وحدت حوزه و دانشگاه است.
خانم شکاری خاطر نشان کرد: وحدت برکاتی دارد که عبارتند از: نزدیک شدن دانشگاه به ارزش‌های دینی، آگاهی حوزه از جدیدترین پیشرفت‌های علمی، سازندگی و رفع نیازهای جامعه و باعث شکست نقشه‌های دشمن می‌شود. الزامات وحدت عبارتند از: شناخت محیط طلبگی از سوی دانشگاهیان، آگاهی حوزه از محیط آموزشی دانشگاهیان، حضور عالمانه‌ی روحانیون، تشکیل جلسات هم‌فکری مستمر، تبادل دانشجو بین حوزه و دانشگاه، ترویج ارزش‌های معنوی و دینی در دانشگاه و حوزویان در مسائل عمده‌ی علمی جهانی حضور فعال داشته باشند.
تخصص گرایی و تاسیس رشته های درسی گوناگون، توجه به واقعیت، نوگرایی مفید و نگرش سازنده و پویا و آینده نگری همراه با طرح و برنامه از جمله مواردی است که حوزه باید از دانشگاه بگیرد. کسب اخلاص، ایثار، زهد ومعنویت، احترام به سنت‌های اصیل و ارزشمند، هماهنگی و اختلاط سازنده با جامعه و استفاده از روش‌های علمی سنتی مفید بومی جامعه از جمله مواردی است که باید دانشگاه از حوزه بگیرد.