در این نشست «صغری فیروزی» مشاور و استاد مدرسه علمیه خواهران الزهراء(س) گراش، اظهار داشت: خداوند در قرآن می‌فرماید: ابلیس گفت: پس به عزت توسوگند که بی تردید همه‌ی افراد راگمراه خواهم کرد مگرآن بندگان خالص شده تو ازمیان آن‌ها. رسول گرامی اسلام (ص) می‌فرماید: بنده به حقیقت اخلاص نمی‌رسد مگر آن‌گاه که دوست نداشته باشد در برابر کاری که برای خدا می‌کند، تمجید و ستایش شود. امام خامنه ای (حفظه الله): هر چه مایه‌ی اخلاص در کاری که من و شما انجام می‌دهیم بیشتر باشد آن کار ارزش بیشتری پیدا می‌کند.
وی افزود: اخلاص آن است که کاری صد در صد برای خدا باشد تا آن‌جا که حتی یک درصد کمتر یا بیشتر از آن برای غیر خدا باشد عبادت باطل و یا مورد اشکال است مثلا اگر زمان عبادت را برای غیر خدا انتخاب کنیم مثلا نماز را در اول وقت بخوانیم تا توجه مردم را به خود جلب کند. به بیانی دیگر، اخلاص آن است که تمایلات و خواسته‌های نفسانی، طاغوت‌ها و گرایش‌های سیاسی و خواسته‌های این و آن را در نظر نگیریم بلکه انگیزه‌ی ما تنها یک چیز باشد و آن اطاعت از فرمان خدا و انجام وظیفه، برای رسیدن به اخلاص جز با امداد الهی امکان ندارد. .
خانم فیروزی خاطر نشان کرد: نشانه های مؤمن مخلص عبارتند از: در انفاق: از کسی توقع تشکر ندارد، در عبادت: جز خداوند کسی را بندگی نمی‌کند، در تبلیغ: به غیر خدا از کسی پاداش نمی‌خواهد، در ازدواج: از فقر نمی‌ترسد و با توکل به وعده خدا ازدواج می‌کند، در برخورد با مردم: فقط رضای خدا را در نظر می‌گیرد، در مهر ورزی و محبت: هیچ کس را به اندازه خدا دوست ندارد، در تجارب و کسب و کار: از یاد خدا غافل نمی‌شود.
وی افزود: راه‌های کسب اخلاص عبارتند از: . توجه به علم و قدرت والطاف خداوند، توجه به خواست خداوند، توجه به برکات اخلاص، توجه به بقای کار، مقایسه پاداش‌ها؛ اثر اخلاص به این صورت است که: کسی که اخلاص پیشه می‌کند نیت، عمل، عبادت و اعضا و جوارح او نیز خالص می‌شود در نتیجه تمام وجود انسان خالص و خدایی می‌شود و آدمی به کمال و سعادت نهایی خود می‌رسد.