آورده اندکه یکی از بزرگان دین را به تهمتی متهم ساختند و به زندان بردند و او در زندان و بند بی تابی کردی دوستی داشت او را خبر شدرقعه ای به او نوشت که ای برادر !در آن بند و زندان که هستی  در عروةالوثقی زن و صبر وشکیبایی کن و دیده ی دل را به این درّ آب دار مرصع گردان و یقین که صبر و شکیباییرا فواید بسیاراست . اول آن که دل را از معاصی پاک می کند . دوم آن که آدمی را در صواب اجر صابران داخل می کند . سوم آن که ازخواب غفلتش بیدار می سازد . آن که شناسایی به هم رساند تا قدر نعمت داند . پنجم آن که به سعادت توبه اش مستعد گرداند . ششم آن که برقامت اطاعات و خیرات باعث گرداند و انتظار فرج به صبر عبادت است. چنانچه فرمود:(الفرج صبر عباده)چون آن مرد این رقعه را بخواند آن محنت در دل او سهل و آسان شد و حضرت جبار او را در اندک وقتی نجات داد.