شخصيت امام رضا (عليه السلام)

امام رضا (عليه السلام) هشتمين امام شيعه اثناعشري و پيامبر (صلي الله عليه وآله) نام وي را به صراحت ذكر فرمود: علي فرزند موسي، فرزند محد، فرزند علي، فرزند حسين، فرزندعلي، فرزند ابوطالب كه درود خدا بر همه­ي آنان باد.

كنيه­اش ابوالحسن است. برخي از لقبهايش عبارتند از: رضا، صابر، زكي، ولي ……

نقش انگشتريش : حسبي الله، يا به روايت ديگر: ماشاءالله، لاقوه الاباالله.

زادگاهش در مدينه به سال 148 هجري بود يعني در همان سالي كه جدش امام صادق(عليه السلام) درگذشت و اين نظر بيشتر علما و تاريخنويسان است.البته كساني هم هستند كه ولادت امام رضا(عليه السلام) را در سال 153 هجري دانسته اند مانند اربلي در كشف الغمه.

تاريخ وفات امام رضا(عليه السلام) بنا به گفته­ي علماي و مورخان بزرگ، سال 203 هجري در طوس به وسيله­ي سم توسط مأمون بوده است.

اما دانش ، پارسايي و پرهيزگاري امام (عليه السلام)

اين از چيزهايي است كه تمام مورخان درباره­ي آن اتفاق نظر دارند. كوچكترين مراجعه به كتابهاي تاريخي اين نكته را به خوبي روشن مي­گرداند .حتي مأمون بارها خود در فرصتهاي گوناگون آن را اعتراف كرده مي­گفت: رضا(عليه السلام) دانشمندترين، و عابدترين مردم روي زمين است . وي همچنين به رجاءبن ابي ضحاك گفته بود:

«…..بلي اي پسر ابي ضحاك، او بهترين فرد روي زمين، دانشمندترين وعبادت پيشه­ترين انسانهاست.

مأمون به سال 200 كه بيش از سي و سه هزار تن از عباسيان را جمع كرده بود، در حضورشان گفت: «…من در ميان فرزندان عباس و فرزندان علي رضي الله عنهم بسي جستجو كردم ولي هيچ يك از آنان را با فضيلت­تر، پارساتر، متدينتر، شايسته­تر،و سزاوارتر به اين امر از علي بن موسي الرضا نديدم.

منبع :زندگي سياسي هشتمين امام (عليه السلام)، جعفر مرتضي حسيني، مترجم: خليل خليليان، ص92