این دوره در روز چهارشنبه 96/6/22 برگزار شد. «اعظم السادات ناصری نژاد» مربی و استاد مداحی، اظهار داشت: مداحی به معنی تعریف و تمجید کردن از کسی است و در اصطلاح مداحان به تعریف کردن از ائمه اطهار و معصومین تعبیر می‌شود. این تعریف باید به بهترین صورت ممکن انجام گیرد، چرا که آنان از هرگونه معصیت و گناه به دور بوده و از بندگان خاص و مقرب درگاه خداوند متعال بوده‌اند. مداحی یکی از نعمت‌هایی است که خداوند و خاندان عصمت و طهارت(ع) به دوستان خود عطا می‌کنند.
وی افزود: اولین مداح و روضه خوان امام حسین(ع) حضرت جبرائیل(ع) بوده که برای حضرت آدم(ع) روضه‌ی عطش را خواند. اولین روضه خوان در کنار پیکر مطهر امام حسین(ع) حضرت زینب کبری(س) بودند. کسانی که مداحی اهل بیت می‌کنند در واقع همکاران این مقربان هستند و باید قدر خود بدانند و مداحی را برای خود شغل قرار نداده و رفتار و اعمالشان شایسته‌ی یک مداح واقعی باشد.
خانم ناصری نژاد بیان کرد: مداحی آثار و فواید بسیاری دارد. یک جلسه روضه می‌تواند برای خودمان و مخاطبان، جلسه‌ی توبه و بازگشت به سوی خدا باشد. مجالس عزاداری امام حسین(ع) در صورتی می‌توانند عزاداران را در جهت اهداف آن هدایت کنند که دارای سه ویژگی: خدا محوری، ارائه تاریخ و تحلیل صحیح از حادثه عاشورا، تبلور عاطفه و ارادت به اهل بیت(ع) باشند.
وی خاطرنشان کرد: ذاکر اهل بیت(ع) باید دارای خصوصیات فردی، اجتماعی، معنوی و اخلاقی والایی باشد تا آن‌چنان که لایق هنرش هست در اجتماع حضور سودمندی داشته باشد. برخی از این خصوصیات عبارتند از: طهارت و انجام فرایض، اخلاص، خوش قولی، سخاوت، تواضع، دوری از حسادت، انتقاد پذیری و وقت شناس باشد.